Seri
Vanessa Anderson, Güney Kaliforniya'daki her marketi keşfetme görevinde bakkal Goblin.
Kavernöz koridorların köşesinde-şurup banyolarında ve pürüzsüz plastik fıstık yağında galangal, kalaylı lychees'in donmuş hunklarını geçiyor-birçok kişi tarafından Tayland Costco olarak bilinen pazar olan LAX-C'de seyrek stoklanmış balık tezgahı oturuyor.
Tezgahın arkasındaki duvarda, her biri altında bir tarih bulunan ahşap bir tahta üzerine monte edilmiş pasla kaplanmış beş bıçak asın. En eskisi, bir bölge, mağazanın açtığı 1998'den itibaren.
Köşelere ve La'nın sayısız marketlerinin duvarlarına dağılmış yüzlerce efemera koleksiyonu gibi, düz görüşte gizlenmiş bir müze sergisidir.
Atwater Village'daki Vince's Pazarı'ndaki bir duvar resmi, 1950'lerde marketi tasvir ediyor. (Vanessa Anderson) Sahag'ın Basturma'sında Harry Tashjian'ın fotoğraf, baubles ve hediyelik eşyalar, yazarkasa bakacak şekilde takılıyor. (Vanessa Anderson)
Mahalle pazarları genellikle geniş veya Getty'nin yapamayacağı bir şey sunar. İçlerindeki eserler yaşıyor ve nefes alıyor, pas ve güneş lekeleri gibi yaş işaretleri onları dünyamıza geleneksel boşanma sergileyecek şekilde bağlıyor. Bazıları dikkatlice eğilimlidir, diğerleri unutulur.
Downtown'un hemen kuzeyinde, Doğu Hollywood'daki Sahag's, Atwater Village'daki Vince pazarında veya en sevilen üçüncü alanlarımız arasında yer alan diğer mağazalar olsun– Bu koleksiyonlar savaş, aile, durgunluk, ambargolar, göç, maneviyat hikayeleri anlatıyor. Her zaman dayanıklılık.
Galleristler olsun, onlara küratör demeye cesaret edersem birçok küçük market yüzümde kıkırdar, ama ikisi de. Elle çizilen veya Microsoft Paint gibi demokratikleştirilmiş dijital araçlarla oluşturulan tabelalar halk sanatıdır. Haritalar ve mutfak ekipmanları tarihi eserlerdir. Duvar resimleri güzel sanatlardır.
LAX-C'deki bıçaklar emekliliklerini kazanmış gibi görünüyor; Kulplar aşınmış, bıçaklar yontulmuş. Sadece suda lezzetlerin saatlerinde zamanında ölümleriyle karşılaştıklarını hayal edebilirler. Bir balıkçıyı, en iyi patine ve en iyi patinanın deri elleri ile bir balıkçıyı hayal ediyorum, bir hızlı hareketle yengeçleri kepçe.
Tayland pazarında geçmiş bir zaman hatırlatan lax-c asmak bıçaklar tezgahın arkasında.
(Vanessa Anderson / Times For)
Mağazanın yöneticilerinden Anna Bholsangngam'a bu hayali karakteri izleme umuduyla soruyorum, ancak bıçakların nereden geldiğini veya oraya nasıl geldiklerini hatırlayamıyor. Sonuçta Los Angeles'taki en büyük Tayland Toptancını koşmakla meşgul.
“Bu balık istasyonunu yöneten kişiye aitlerdi,” diyor Bholsangngam, “ama kimden emin değilim.” Kesin olarak bildiği bir şey, onları koruyanların çoktan gittiği.
Gizemle örtülen kalıntılar, bıçaklar bize LAX-C'deki geçmiş bir dönemini hatırlatıyor, “Fresh Fish-Live Fish-Live Fish-Live-Live-Live-Sobster-Shrimp-Crab-Clam” yazan sarı senaryo yarısından fazla doğru. Balık hala taze, ama canlı değil. Bholsangngam yıllar önce balık tanklarını ortadan kaldırdı; Onları korumak çok pahalıydı ve müşteriler stoklamayı birkaç türden daha fazlasını haklı çıkarmak için yeterli çeşitlilik sipariş etmiyorlardı.
Doğu Hollywood'daki kasabanın karşısında Los Angeles Basturma Kralı Harry Tashjian, şarküteri SHAG'S BASTURMA'da çok hak ettiği bir öğleden sonra molası alıyor. Arkasında, kasa ile bakan bir retrospektif asıyor.
LAX-C'deki Bholsangngam'ın aksine, Tashjian bana her nesnenin tam olarak nereden geldiğini söyleyebilir ve öyle olduğu gibi hayatını bir araya getirmeye başlıyorum.
Harry Tashjian, sağ ve eşi Rebeka Tashjian, Basturma, kuru kurutulmuş baharatlı sığır eti ile tanınan bir Ermeni şarküteri olan Sahag's.
(Nick Agro / The Times için)
Tashjian, bir harita kendisine verilen, reçine kaplı ahşapla oyulmuş. Harita, Azerbaycan'da onlarca yıl süren bir çatışmaya ev sahipliği yapan bir ayrılık devleti olan Artsakh Cumhuriyeti'ni (Ocak 2024'teki dağılmasından dolayı artık bir haritada bulunamıyor) içeriyor.
Harry Tashjian'ın Ephemera ve fotoğrafları yaşıyor, Sahag'da sergilenen eserler nefes alıyor.
(Nick Agro / The Times için)
Babasının kendi ülkesi Lübnan'dan Tashjian'a üç pirinç plak verildi. Ahşap mandallar üzerinde sallanan tüm şekil ve boyutlardan boncuklar ve baubles; Her birini başparmak.
“Suriye, Şam ve Halep'liler. Onları oradan bir adamdan alırdım; Şimdi kapalı olduğuna göre, yapmıyorum ”diyor.
1987'de Harry Tashjian Amerika'ya taşındı ve kısa bir süre sonra dükkanı devraldı. Çemen bağcıklı Basturma'nın-terbiyeli, kuru kurutulmuş sığır eti-SAN Andreas fayına yayılmış ve müşterileri sahilden yukarı ve aşağı çeken kelimesi.
Hepsi duvarda belgelenmiştir, dükkanda Tashjian'ın fotoğrafları, torunlarını tutan, Bourdain ve Shaq'ın etrafına sarılmış kollar.
Vince'in Atwater Village'daki pazarında kısa bir sürüş mesafesinde, “I Casus” kitabından bir sayfaya benzeyen bir duvar resmi bulacaksınız. Rafael Escamilla tarafından boyanan fırça darbeleri, 1950'lerde Vince'lerin şok edici gerçekçi bir versiyonunu tasvir ediyor, şu anki sahibi George Magallon, çocukken RC Cola'nın soğuk şişeleri satın almak için bir çocukken geldiğini nasıl hatırladığını. Detaylar kendilerini Gumball Makinesinde ve konserve yoğunlaştırılmış süt korosunda ortaya koyuyor.
“İnsanlar her zaman fotoğraf çekmek için geliyorlar,” diyor Magallon. “'39'da hala nasıl bir şey olduğunu hatırlayan çok az şey var, ama arada bir de duruyorlar.”
Vanessa Anderson, Güney Kaliforniya'daki her marketi keşfetme görevinde bakkal Goblin.
Kavernöz koridorların köşesinde-şurup banyolarında ve pürüzsüz plastik fıstık yağında galangal, kalaylı lychees'in donmuş hunklarını geçiyor-birçok kişi tarafından Tayland Costco olarak bilinen pazar olan LAX-C'de seyrek stoklanmış balık tezgahı oturuyor.
Tezgahın arkasındaki duvarda, her biri altında bir tarih bulunan ahşap bir tahta üzerine monte edilmiş pasla kaplanmış beş bıçak asın. En eskisi, bir bölge, mağazanın açtığı 1998'den itibaren.
Köşelere ve La'nın sayısız marketlerinin duvarlarına dağılmış yüzlerce efemera koleksiyonu gibi, düz görüşte gizlenmiş bir müze sergisidir.
Atwater Village'daki Vince's Pazarı'ndaki bir duvar resmi, 1950'lerde marketi tasvir ediyor. (Vanessa Anderson) Sahag'ın Basturma'sında Harry Tashjian'ın fotoğraf, baubles ve hediyelik eşyalar, yazarkasa bakacak şekilde takılıyor. (Vanessa Anderson)
Mahalle pazarları genellikle geniş veya Getty'nin yapamayacağı bir şey sunar. İçlerindeki eserler yaşıyor ve nefes alıyor, pas ve güneş lekeleri gibi yaş işaretleri onları dünyamıza geleneksel boşanma sergileyecek şekilde bağlıyor. Bazıları dikkatlice eğilimlidir, diğerleri unutulur.
Downtown'un hemen kuzeyinde, Doğu Hollywood'daki Sahag's, Atwater Village'daki Vince pazarında veya en sevilen üçüncü alanlarımız arasında yer alan diğer mağazalar olsun– Bu koleksiyonlar savaş, aile, durgunluk, ambargolar, göç, maneviyat hikayeleri anlatıyor. Her zaman dayanıklılık.
Galleristler olsun, onlara küratör demeye cesaret edersem birçok küçük market yüzümde kıkırdar, ama ikisi de. Elle çizilen veya Microsoft Paint gibi demokratikleştirilmiş dijital araçlarla oluşturulan tabelalar halk sanatıdır. Haritalar ve mutfak ekipmanları tarihi eserlerdir. Duvar resimleri güzel sanatlardır.
LAX-C'deki bıçaklar emekliliklerini kazanmış gibi görünüyor; Kulplar aşınmış, bıçaklar yontulmuş. Sadece suda lezzetlerin saatlerinde zamanında ölümleriyle karşılaştıklarını hayal edebilirler. Bir balıkçıyı, en iyi patine ve en iyi patinanın deri elleri ile bir balıkçıyı hayal ediyorum, bir hızlı hareketle yengeçleri kepçe.
Tayland pazarında geçmiş bir zaman hatırlatan lax-c asmak bıçaklar tezgahın arkasında.
(Vanessa Anderson / Times For)
Mağazanın yöneticilerinden Anna Bholsangngam'a bu hayali karakteri izleme umuduyla soruyorum, ancak bıçakların nereden geldiğini veya oraya nasıl geldiklerini hatırlayamıyor. Sonuçta Los Angeles'taki en büyük Tayland Toptancını koşmakla meşgul.
“Bu balık istasyonunu yöneten kişiye aitlerdi,” diyor Bholsangngam, “ama kimden emin değilim.” Kesin olarak bildiği bir şey, onları koruyanların çoktan gittiği.
Gizemle örtülen kalıntılar, bıçaklar bize LAX-C'deki geçmiş bir dönemini hatırlatıyor, “Fresh Fish-Live Fish-Live Fish-Live-Live-Live-Sobster-Shrimp-Crab-Clam” yazan sarı senaryo yarısından fazla doğru. Balık hala taze, ama canlı değil. Bholsangngam yıllar önce balık tanklarını ortadan kaldırdı; Onları korumak çok pahalıydı ve müşteriler stoklamayı birkaç türden daha fazlasını haklı çıkarmak için yeterli çeşitlilik sipariş etmiyorlardı.
Doğu Hollywood'daki kasabanın karşısında Los Angeles Basturma Kralı Harry Tashjian, şarküteri SHAG'S BASTURMA'da çok hak ettiği bir öğleden sonra molası alıyor. Arkasında, kasa ile bakan bir retrospektif asıyor.
LAX-C'deki Bholsangngam'ın aksine, Tashjian bana her nesnenin tam olarak nereden geldiğini söyleyebilir ve öyle olduğu gibi hayatını bir araya getirmeye başlıyorum.
Harry Tashjian, sağ ve eşi Rebeka Tashjian, Basturma, kuru kurutulmuş baharatlı sığır eti ile tanınan bir Ermeni şarküteri olan Sahag's.
(Nick Agro / The Times için)
Tashjian, bir harita kendisine verilen, reçine kaplı ahşapla oyulmuş. Harita, Azerbaycan'da onlarca yıl süren bir çatışmaya ev sahipliği yapan bir ayrılık devleti olan Artsakh Cumhuriyeti'ni (Ocak 2024'teki dağılmasından dolayı artık bir haritada bulunamıyor) içeriyor.
Harry Tashjian'ın Ephemera ve fotoğrafları yaşıyor, Sahag'da sergilenen eserler nefes alıyor.
(Nick Agro / The Times için)
Babasının kendi ülkesi Lübnan'dan Tashjian'a üç pirinç plak verildi. Ahşap mandallar üzerinde sallanan tüm şekil ve boyutlardan boncuklar ve baubles; Her birini başparmak.
“Suriye, Şam ve Halep'liler. Onları oradan bir adamdan alırdım; Şimdi kapalı olduğuna göre, yapmıyorum ”diyor.
1987'de Harry Tashjian Amerika'ya taşındı ve kısa bir süre sonra dükkanı devraldı. Çemen bağcıklı Basturma'nın-terbiyeli, kuru kurutulmuş sığır eti-SAN Andreas fayına yayılmış ve müşterileri sahilden yukarı ve aşağı çeken kelimesi.
Hepsi duvarda belgelenmiştir, dükkanda Tashjian'ın fotoğrafları, torunlarını tutan, Bourdain ve Shaq'ın etrafına sarılmış kollar.
Vince'in Atwater Village'daki pazarında kısa bir sürüş mesafesinde, “I Casus” kitabından bir sayfaya benzeyen bir duvar resmi bulacaksınız. Rafael Escamilla tarafından boyanan fırça darbeleri, 1950'lerde Vince'lerin şok edici gerçekçi bir versiyonunu tasvir ediyor, şu anki sahibi George Magallon, çocukken RC Cola'nın soğuk şişeleri satın almak için bir çocukken geldiğini nasıl hatırladığını. Detaylar kendilerini Gumball Makinesinde ve konserve yoğunlaştırılmış süt korosunda ortaya koyuyor.
“İnsanlar her zaman fotoğraf çekmek için geliyorlar,” diyor Magallon. “'39'da hala nasıl bir şey olduğunu hatırlayan çok az şey var, ama arada bir de duruyorlar.”