Yönetmen Alexander Payne, Rex Pickett'in iki arkadaşın şarap eşliğinde Santa Ynez Vadisi'ne yaptığı ziyareti konu alan, o zamanlar yayınlanmamış romanından uyarlanan 2004 yapımı “Sideways” filmini yapmak için yola çıktığında niyeti sadece komik bir film yapmaktı.
Filmin neye dönüşeceğini bilmesinin mümkün olmadığını kabul eden Payne, “Sadece bir film yapmak istedim ve bunun şarapla ilgili olduğu gerçeğini sevdim” diyor. Payne'in uyarlanmış senaryo ödülü de dahil olmak üzere beş Akademi Ödülü adaylığı alan “Sideways” Cumartesi günü 20. yılını kutluyor. “Hem film olarak popülaritesini hem de sektör üzerindeki etkisini asla öngöremezdim.”
“Sideways”in, setinin çekildiği ve çekildiği şarap bölgesi üzerindeki etkisi derin; ziyaretçiler, Foxen, Firestone ve Kalyra gibi filmdeki şarap imalathanelerinin yer aldığı “Sideways” temalı şarap turlarını deneyimlemek için Kaliforniya'nın Santa Ynez Vadisi'ne akın ediyor. Karakterlerin kaldığı Windmill Inn olarak bilinen yere artık Sideways Inn deniyor ve Hitching Post 2 adlı restoranı hem kitabın (Pickett müdavimiydi) hem de filmin merkezinde yer alan Frank Ostini ve Gray Hartley orada olduklarını söylüyorlar. İkonik sahnelerin çekildiği restoranı görmeye hâlâ her gün yeni müşteriler geliyor.
“Burada kendi şaraplarını yapıyorlar. Bu gerçekten olağanüstü, çok özel” diyor filmin şarap tutkunu kahramanı Miles (Paul Giamatti tarafından canlandırılıyor) Hitching Post 2 barındayken.
Filmin ardından Ostini ve Hartley, artan üretimlerini desteklemek için şarap üretim operasyonlarını Buellton'daki daha büyük tanklara sahip bir şarap imalathanesine taşımak zorunda kaldı. Ostini, “Küçük tarifimizi aldık ve onu daha büyük bir tankta çalıştırdık” diyor ve şu anda yılda 500 varilden fazla ürettiklerini ekliyor. Hitching Post 2, filmin yıl dönümünü anmak için filmde yer alan şarabın sınırlı sayıda “Sideways” etiketli 2021 Highliner Pinot Noir'ını piyasaya sürdü.
Hartley, “'Sideways' hakkında yorum yapılmayan bir gün bile geçmiyor” diyor.
Virginia Madsen, Paul Giamatti'nin aşkı “Sideways”te Maya'yı canlandırdı ve bir noktada karakteri Miles'a şunu sordu: “Neden Pinot'tan bu kadar hoşlanıyorsun? Bu seninle ilgili bir şey gibi.”
(Projektör Resimleri)
Filmin, filmin mekânı dışında yarattığı etki de aynı derecede dikkate değer.
“Bütün Merlot olayı sadece bir şaka. Filmdeki bir diyalog satırının, bir şakanın popüler sözlüğe girmesi o kadar komik ki,” diyor Payne, Miles'ın birisi Merlot sipariş ederse restorandan ayrılmakla tehdit ettiği ünlü sahne için.
'“Yana” Etkisi'
“Eğer biri Merlot'a sipariş verirse ben gidiyorum. Ben hiç f… Merlot içmiyorum!” Miles arkadaşı Jack'e (Thomas Haden Kilisesi) bağırır. Bu sahne, sektörün “'Yan Etkisi' olarak adlandırdığı durumu yarattı ve Merlot satışlarının %2 düşmesine, Pinot Noir satışlarının ise Ocak 2005'ten 2008'e kadar %16 artmasına neden oldu.
Payne, çekimlerden önce iki üzüm çeşidine yönelik hislerini şöyle anlatıyor: “İkisinin de iyi olduğunu düşündüm.” “İkisini de seviyorum.”
Payne'in şaraba olan ilgisi 20'li yaşlarında başladı ve yemek pişirme sevgisinden kaynaklandı. 29 yaşında, şaraba harcadığı ilk büyük maaş çekini almadan önce, şarap alışverişinin esas olarak, “proto Trader Joe's” olarak tanımladığı La Brea Sirki'nden gelen şişelerden oluştuğunu söylüyor.
“Pinot Noir, 'Sideways'ten önce büyüyen bir kategoriydi” diyor Ostini ve Pinot Noir'ın yükselişte olduğu bir dönemde Payne'in film için mükemmel zamanlamasına dikkat çekiyor. “Büyüme aşamasındaydı ve çok sayıda yeni ekim vardı ve bu da gelecek vaat eden bir şeydi.” Öte yandan Ostini, Merlot'un o dönemde gereğinden fazla yetiştirildiğine inanıyor.
“Central Valley gibi en tuhaf yerlere daha fazla Merlot diktiler ve çok popüler oldu. Ama çok fazla kötü Merlot vardı. Yani filmde bununla bir nevi dalga geçiyorlardı. Hiç kimse bir filmdeki şakanın -aslında şakaydı- piyasayı harekete geçireceğini hayal edemezdi.”
Sandra Oh, Thomas Haden Church, Virginia Madsen ve Paul Giamatti, 2004 yapımı filmde kariyerlerinde öne çıkan performanslar sergilediler.
(Projektör Resimleri)
Şimdi, 20 yıl sonra, Merlot ile Pinot Noir arasındaki tartışma, özellikle de doğal şarabın genç nesiller arasındaki popülaritesi göz önüne alındığında, biraz sessizleşti.
Silver Lake'in her gece Sunset Junction kaldırımına dökülen konuklarla dolup taşan popüler yeni doğal şarap barı Barr Seco'nun şarap programına başkanlık eden Kae Whalen, konunun burada gündeme gelmediğini düşünüyor ancak şunları söylüyor: bu tür konuşmaların Pasadena'daki Bar Chelou'daki önceki işinde gerçekleşmesi daha muhtemeldi.
“Bence oraya giden müşteri kitlesi ve demografik yapı biraz farklı. Sanırım Chelou'daki ortalama müşteri daha çok klasik bir içiciydi.”
Yakındaki doğal şarap dükkanı Psychic Wines'ın sahibi Zach Jarrett (aynı zamanda Çin Mahallesi'ndeki Café Triste şarap barının da sahibi), ara sıra Merlot'tan hoşlanmadığını söyleyen bir müşteriyle karşılaşacağını söylüyor.
Şarap hakkında konuşma şeklimiz
“Müşterilerimizin çoğu 25 ila 35 yaş arası, dolayısıyla bazı insanlar için bu filmin hiçbir önemi yok. Diğer insanlar ebeveynlerinin şarap içtiğini hatırlıyorlar ve biraz 'Yan' etkisine sahipler. Gelip gidecekler, 'Evet, Merlot'u sevmiyorum.' Ben de 'Gerçekten mi? Neden?' Sonra bir nevi duraklıyorlar ve ben de 'Ah, annen ya da baban film yüzünden mi böyle diyordu?' diyorum. — ve 'Evet, tamamen' dediler.”
Hem Jarrett hem de Whalen, doğal şarap camiasında şarapla ilgili konuşmaların artık üzüm çeşitleriyle ilgili bu tür genellemelerden ziyade şarap üreticileri, çiftçiler ve şarapların özellikleri üzerine odaklandığını vurguluyor.
“Komşularının yaptığının aksine, Loire'daki bir kişiden tamamen farklı bir tada sahip bir Pinot'a sahip olabilirsiniz. Birbirine mesafeli yaklaşan insanlar tamamen farklı bir yaklaşıma sahip olabilirler. Orada hem yerin ifadesi olacak hem de onu yapan kişinin ifadesi olacak” diyor Whalen, yan yana yapılan üzüm çeşitlerinin bile çok farklı olabileceğini açıklıyor.
“Sideways”in kalıcı etkilerinden biri, insanların şarap hakkındaki konuşma şeklini değiştirmesi, onu daha yaklaşılabilir hale getirmesi ve aynı zamanda derin bir dalış yapmak isteyen herkes için onu normalleştirmesidir.
(Projektör Resimleri)
Jarrett, “Etkinin gerçek olduğunu düşünüyorum” diyor. “Fakat bence bu şarap dünyasında bunun artık neredeyse hiçbir alakası yok, özellikle de insanlar pek çok şekilde sadece tadına bakmaları, kalplerini kullanmaları ve bir şeyi sevip sevmediklerine karar vermeleri için teşvik ediliyorken, onlara söylenmeden. Tadının neye benzemesi gerektiğini ilerletin.
Herkesin kabul etmeye ve kutlamaya devam ettiği “Sideways”in kalıcı bir etkisi varsa, o da insanların şarap hakkında konuşma şeklini değiştirmesi, onu sadece daha gündelik ve yaklaşılabilir hale getirmekle kalmayıp, aynı zamanda onu daha derinden anlamak isteyen herkes için normalleştirmesidir. dalmak.
Filmin gösterime girmesini takip eden yıllarda Christie's'in şarap müzayede işinde çalışan Walker Wine Co.'dan kaliteli şarap perakendecisi Walker Strangis, “Bu, insanların genellikle yapmadığı bir sohbeti başlattı” diyor. “Giamatti'nin karakteri şarap konusunda gerçekten ciddi, değil mi? Tamam mı? Bu biraz fazla mı aşırı? Garip bir kültürün içine mi giriyoruz? Cevap ise hayır. Genç izleyicileri, çağdaşlarımı ve diğer nesli güldürdü ve 'Hayır, aslında biz buyuz' dedirtti. Sonunda, orada bir miktar doğrulama elde ettik.
Jarrett, filmin çekildiği dönemde Miles karakterinin biraz yabancı olduğuna dikkat çekiyor. Jarrett, “Miles, bilirsiniz, bilinmeyen zevkiyle işkence gördü” diyor ve şarap kültürünün artık o kadar değiştiğini, Miles'ın Café Triste'ye ve şarap sohbetlerinin özgürce aktığı Gece Pazarı gibi restoranlara uyum sağlayabileceğini ekliyor. “Orası için Kelimenin tam anlamıyla Miles. Los Angeles'ın gerçekten harika bir mahallesinde, uzun süredir popüler ve meşgul olan şık ve havalı bir yer” diyor Gece Pazarı'na ve doğal şarap listesine atıfta bulunarak. “Sanırım Miles, 'Hiçbir yere uyum sağlayamıyorum' dediği bir hayattan sonra birdenbire kendini gerçekten popüler bir çocuk olarak bulurdu.”
Hitching Post Wines, özel baskı “Sideways” şişelerine ek olarak, “Sideways” gösteriminin ardından Culinary Institute Copia'da Alexander Payne ve aktör Virginia Madsen ile soru-cevap panelinin de dahil olduğu bir dizi etkinlik için Searchlight Pictures ile ortaklık kurdu. bu hafta sonu Napa'da Amerika'nın; Suzanne Tracht'ta bir akşam yemeği Kavanoz 29 Ekim'de Los Angeles'ta; ve Akasha'da bir akşam yemeği. 30 Ekim'de.
Filmin popülaritesi karşısında gerçekten mütevazı görünen Payne, “İnsanların 20 yıllık bu filmi hâlâ izlemesine çok şaşırdım ve duygulandım” diyor. “İnsan bunu asla öngöremez ve bu gerçekten çok güzel bir duygu.”
Şarap endüstrisindeki genel gerilemeye rağmen, Barr Seco'daki kalabalıktan ve Jarrett ile Whalen'in seslerindeki heyecandan, 20 yıl önce Miles'ta gördüğümüz şaraba dair coşkunun her zamanki gibi mevcut olduğu açıkça görülüyor.
Jarrett, “'Yana Doğru' gibi bir şey olmasaydı, günlük hayatlarına dahil etmek istedikleri bir şey olarak şarabı akıllarına getiren insanların sayısı çok daha az olurdu” diyor. “İnsanların buraya gelip akşam yemeğinde ne içmek istediklerini düşünmeleri ve bunun yalnızca yaşlı insanlar veya şarap üretim bölgelerinden gelen insanlar olmaması gerçekten harika.”
Filmin neye dönüşeceğini bilmesinin mümkün olmadığını kabul eden Payne, “Sadece bir film yapmak istedim ve bunun şarapla ilgili olduğu gerçeğini sevdim” diyor. Payne'in uyarlanmış senaryo ödülü de dahil olmak üzere beş Akademi Ödülü adaylığı alan “Sideways” Cumartesi günü 20. yılını kutluyor. “Hem film olarak popülaritesini hem de sektör üzerindeki etkisini asla öngöremezdim.”
“Sideways”in, setinin çekildiği ve çekildiği şarap bölgesi üzerindeki etkisi derin; ziyaretçiler, Foxen, Firestone ve Kalyra gibi filmdeki şarap imalathanelerinin yer aldığı “Sideways” temalı şarap turlarını deneyimlemek için Kaliforniya'nın Santa Ynez Vadisi'ne akın ediyor. Karakterlerin kaldığı Windmill Inn olarak bilinen yere artık Sideways Inn deniyor ve Hitching Post 2 adlı restoranı hem kitabın (Pickett müdavimiydi) hem de filmin merkezinde yer alan Frank Ostini ve Gray Hartley orada olduklarını söylüyorlar. İkonik sahnelerin çekildiği restoranı görmeye hâlâ her gün yeni müşteriler geliyor.
“Burada kendi şaraplarını yapıyorlar. Bu gerçekten olağanüstü, çok özel” diyor filmin şarap tutkunu kahramanı Miles (Paul Giamatti tarafından canlandırılıyor) Hitching Post 2 barındayken.
Filmin ardından Ostini ve Hartley, artan üretimlerini desteklemek için şarap üretim operasyonlarını Buellton'daki daha büyük tanklara sahip bir şarap imalathanesine taşımak zorunda kaldı. Ostini, “Küçük tarifimizi aldık ve onu daha büyük bir tankta çalıştırdık” diyor ve şu anda yılda 500 varilden fazla ürettiklerini ekliyor. Hitching Post 2, filmin yıl dönümünü anmak için filmde yer alan şarabın sınırlı sayıda “Sideways” etiketli 2021 Highliner Pinot Noir'ını piyasaya sürdü.
Hartley, “'Sideways' hakkında yorum yapılmayan bir gün bile geçmiyor” diyor.
Virginia Madsen, Paul Giamatti'nin aşkı “Sideways”te Maya'yı canlandırdı ve bir noktada karakteri Miles'a şunu sordu: “Neden Pinot'tan bu kadar hoşlanıyorsun? Bu seninle ilgili bir şey gibi.”
(Projektör Resimleri)
Filmin, filmin mekânı dışında yarattığı etki de aynı derecede dikkate değer.
“Bütün Merlot olayı sadece bir şaka. Filmdeki bir diyalog satırının, bir şakanın popüler sözlüğe girmesi o kadar komik ki,” diyor Payne, Miles'ın birisi Merlot sipariş ederse restorandan ayrılmakla tehdit ettiği ünlü sahne için.
'“Yana” Etkisi'
“Eğer biri Merlot'a sipariş verirse ben gidiyorum. Ben hiç f… Merlot içmiyorum!” Miles arkadaşı Jack'e (Thomas Haden Kilisesi) bağırır. Bu sahne, sektörün “'Yan Etkisi' olarak adlandırdığı durumu yarattı ve Merlot satışlarının %2 düşmesine, Pinot Noir satışlarının ise Ocak 2005'ten 2008'e kadar %16 artmasına neden oldu.
Payne, çekimlerden önce iki üzüm çeşidine yönelik hislerini şöyle anlatıyor: “İkisinin de iyi olduğunu düşündüm.” “İkisini de seviyorum.”
Payne'in şaraba olan ilgisi 20'li yaşlarında başladı ve yemek pişirme sevgisinden kaynaklandı. 29 yaşında, şaraba harcadığı ilk büyük maaş çekini almadan önce, şarap alışverişinin esas olarak, “proto Trader Joe's” olarak tanımladığı La Brea Sirki'nden gelen şişelerden oluştuğunu söylüyor.
“Pinot Noir, 'Sideways'ten önce büyüyen bir kategoriydi” diyor Ostini ve Pinot Noir'ın yükselişte olduğu bir dönemde Payne'in film için mükemmel zamanlamasına dikkat çekiyor. “Büyüme aşamasındaydı ve çok sayıda yeni ekim vardı ve bu da gelecek vaat eden bir şeydi.” Öte yandan Ostini, Merlot'un o dönemde gereğinden fazla yetiştirildiğine inanıyor.
“Central Valley gibi en tuhaf yerlere daha fazla Merlot diktiler ve çok popüler oldu. Ama çok fazla kötü Merlot vardı. Yani filmde bununla bir nevi dalga geçiyorlardı. Hiç kimse bir filmdeki şakanın -aslında şakaydı- piyasayı harekete geçireceğini hayal edemezdi.”
Sandra Oh, Thomas Haden Church, Virginia Madsen ve Paul Giamatti, 2004 yapımı filmde kariyerlerinde öne çıkan performanslar sergilediler.
(Projektör Resimleri)
Şimdi, 20 yıl sonra, Merlot ile Pinot Noir arasındaki tartışma, özellikle de doğal şarabın genç nesiller arasındaki popülaritesi göz önüne alındığında, biraz sessizleşti.
Silver Lake'in her gece Sunset Junction kaldırımına dökülen konuklarla dolup taşan popüler yeni doğal şarap barı Barr Seco'nun şarap programına başkanlık eden Kae Whalen, konunun burada gündeme gelmediğini düşünüyor ancak şunları söylüyor: bu tür konuşmaların Pasadena'daki Bar Chelou'daki önceki işinde gerçekleşmesi daha muhtemeldi.
“Bence oraya giden müşteri kitlesi ve demografik yapı biraz farklı. Sanırım Chelou'daki ortalama müşteri daha çok klasik bir içiciydi.”
Yakındaki doğal şarap dükkanı Psychic Wines'ın sahibi Zach Jarrett (aynı zamanda Çin Mahallesi'ndeki Café Triste şarap barının da sahibi), ara sıra Merlot'tan hoşlanmadığını söyleyen bir müşteriyle karşılaşacağını söylüyor.
Şarap hakkında konuşma şeklimiz
“Müşterilerimizin çoğu 25 ila 35 yaş arası, dolayısıyla bazı insanlar için bu filmin hiçbir önemi yok. Diğer insanlar ebeveynlerinin şarap içtiğini hatırlıyorlar ve biraz 'Yan' etkisine sahipler. Gelip gidecekler, 'Evet, Merlot'u sevmiyorum.' Ben de 'Gerçekten mi? Neden?' Sonra bir nevi duraklıyorlar ve ben de 'Ah, annen ya da baban film yüzünden mi böyle diyordu?' diyorum. — ve 'Evet, tamamen' dediler.”
Hem Jarrett hem de Whalen, doğal şarap camiasında şarapla ilgili konuşmaların artık üzüm çeşitleriyle ilgili bu tür genellemelerden ziyade şarap üreticileri, çiftçiler ve şarapların özellikleri üzerine odaklandığını vurguluyor.
“Komşularının yaptığının aksine, Loire'daki bir kişiden tamamen farklı bir tada sahip bir Pinot'a sahip olabilirsiniz. Birbirine mesafeli yaklaşan insanlar tamamen farklı bir yaklaşıma sahip olabilirler. Orada hem yerin ifadesi olacak hem de onu yapan kişinin ifadesi olacak” diyor Whalen, yan yana yapılan üzüm çeşitlerinin bile çok farklı olabileceğini açıklıyor.
“Sideways”in kalıcı etkilerinden biri, insanların şarap hakkındaki konuşma şeklini değiştirmesi, onu daha yaklaşılabilir hale getirmesi ve aynı zamanda derin bir dalış yapmak isteyen herkes için onu normalleştirmesidir.
(Projektör Resimleri)
Jarrett, “Etkinin gerçek olduğunu düşünüyorum” diyor. “Fakat bence bu şarap dünyasında bunun artık neredeyse hiçbir alakası yok, özellikle de insanlar pek çok şekilde sadece tadına bakmaları, kalplerini kullanmaları ve bir şeyi sevip sevmediklerine karar vermeleri için teşvik ediliyorken, onlara söylenmeden. Tadının neye benzemesi gerektiğini ilerletin.
Herkesin kabul etmeye ve kutlamaya devam ettiği “Sideways”in kalıcı bir etkisi varsa, o da insanların şarap hakkında konuşma şeklini değiştirmesi, onu sadece daha gündelik ve yaklaşılabilir hale getirmekle kalmayıp, aynı zamanda onu daha derinden anlamak isteyen herkes için normalleştirmesidir. dalmak.
Filmin gösterime girmesini takip eden yıllarda Christie's'in şarap müzayede işinde çalışan Walker Wine Co.'dan kaliteli şarap perakendecisi Walker Strangis, “Bu, insanların genellikle yapmadığı bir sohbeti başlattı” diyor. “Giamatti'nin karakteri şarap konusunda gerçekten ciddi, değil mi? Tamam mı? Bu biraz fazla mı aşırı? Garip bir kültürün içine mi giriyoruz? Cevap ise hayır. Genç izleyicileri, çağdaşlarımı ve diğer nesli güldürdü ve 'Hayır, aslında biz buyuz' dedirtti. Sonunda, orada bir miktar doğrulama elde ettik.
Jarrett, filmin çekildiği dönemde Miles karakterinin biraz yabancı olduğuna dikkat çekiyor. Jarrett, “Miles, bilirsiniz, bilinmeyen zevkiyle işkence gördü” diyor ve şarap kültürünün artık o kadar değiştiğini, Miles'ın Café Triste'ye ve şarap sohbetlerinin özgürce aktığı Gece Pazarı gibi restoranlara uyum sağlayabileceğini ekliyor. “Orası için Kelimenin tam anlamıyla Miles. Los Angeles'ın gerçekten harika bir mahallesinde, uzun süredir popüler ve meşgul olan şık ve havalı bir yer” diyor Gece Pazarı'na ve doğal şarap listesine atıfta bulunarak. “Sanırım Miles, 'Hiçbir yere uyum sağlayamıyorum' dediği bir hayattan sonra birdenbire kendini gerçekten popüler bir çocuk olarak bulurdu.”
Hitching Post Wines, özel baskı “Sideways” şişelerine ek olarak, “Sideways” gösteriminin ardından Culinary Institute Copia'da Alexander Payne ve aktör Virginia Madsen ile soru-cevap panelinin de dahil olduğu bir dizi etkinlik için Searchlight Pictures ile ortaklık kurdu. bu hafta sonu Napa'da Amerika'nın; Suzanne Tracht'ta bir akşam yemeği Kavanoz 29 Ekim'de Los Angeles'ta; ve Akasha'da bir akşam yemeği. 30 Ekim'de.
Filmin popülaritesi karşısında gerçekten mütevazı görünen Payne, “İnsanların 20 yıllık bu filmi hâlâ izlemesine çok şaşırdım ve duygulandım” diyor. “İnsan bunu asla öngöremez ve bu gerçekten çok güzel bir duygu.”
Şarap endüstrisindeki genel gerilemeye rağmen, Barr Seco'daki kalabalıktan ve Jarrett ile Whalen'in seslerindeki heyecandan, 20 yıl önce Miles'ta gördüğümüz şaraba dair coşkunun her zamanki gibi mevcut olduğu açıkça görülüyor.
Jarrett, “'Yana Doğru' gibi bir şey olmasaydı, günlük hayatlarına dahil etmek istedikleri bir şey olarak şarabı akıllarına getiren insanların sayısı çok daha az olurdu” diyor. “İnsanların buraya gelip akşam yemeğinde ne içmek istediklerini düşünmeleri ve bunun yalnızca yaşlı insanlar veya şarap üretim bölgelerinden gelen insanlar olmaması gerçekten harika.”