Neden bu kadar yer varken Doğu Almanya zamanlarından bir şakayı düşünmek zorunda kaldım?

admin

Administrator
Yetkili
Admin
Global Mod
The Mamas & The Papas’ın 60’lı yıllardan John Phillips’in Scott McKenzie versiyonuyla bilinen meşhur şarkısı “Are you go to San Francisco”, San Francisco’ya geldiğinizde saçınızda mutlaka çiçek olması gerektiğini söylüyor , bazı “nazik insanlarla” tanışacağınız yer.

Saçımızda hiç çiçek yoktu ve sabahın erken saatlerinde San Francisco şehir merkezinin sokaklarında bulduğumuz tek insanlar çok sayıda sakat insanlar, uyuşturucu bağımlıları ve evsizlerdi. Her yerde idrar, dışkı ve kusmuk kokusu vardı.

Bütün sokakların kaldırımları çadırlarla kaplıydı. Geçen yıl sonradan öğrendiğime göre belediye binasının önünde gerçek bir çadır kent bile vardı.

İnsanlar çadırlarda yaşıyor


San Francisco’da, Doğu Almanya döneminden kalma bir şakanın hemen boğazıma takılacağını düşüneceğimi asla hayal etmezdim. Şakada Erich Honecker, Moğolistan’a yaptığı resmi ziyaretten dönüyor ve buradan başkentin dışında çadırlarda da yaşayabileceğinizi öğreniyor. Şaka, durmuş olan Doğu Almanya’daki konut programını hedef alıyordu.


Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın


San Francisco kaldırımlarında çadırlarTerry Schmitt/imago


Çadır, bugün Moğolistan’da hala yaygın olan yurtlar anlamına geliyordu. 2023’te San Francisco sokakları yurt sahibi geniş aileler tarafından değil, çadırlardaki evsizler tarafından dolduruluyor. Çoğu insanın yalnızca bir tane uyku tulumu vardır.

Eşim Kaliforniyalı, bu yüzden yazın iki ay oradaydım. Kaliforniya’nın başkenti Sacramento, karımın memleketi Grass Valley’den bir saat uzaklıkta. Grass Valley, Kuzeydoğu Kaliforniya’da, Sierra Nevada’nın eteklerinde, 13.000 nüfusuyla küçük bir kasabadır.

Eşim gibi pasaporta ihtiyacınız varsa Grass Valley’de ya da Sacramento’da başvuruda bulunamazsınız ama arabayla üç saat uzaklıktaki San Francisco’ya gitmeniz gerekir. Bu uygulama ABD’de oldukça yaygındır. Hatta bazıları pasaport almak için başka bir ülkeye seyahat etmek zorunda kalıyor.

Corona’dan önce bile San Francisco’da yeni pasaport için bekleme süresi 9 ila 13 haftaydı. Şimdi daha çok 13 hafta artı X gibi olmalı. Yetkililerin personel sayısının yetersiz olduğu yer yalnızca Berlin’de değil.

Eşim yurtdışında yaşadığından ve birkaç gün sonra Berlin’e uçmak istediğimizden, bunun ekspres hizmetten yararlanmak için yeterli sebep olarak kabul edileceğine dair makul bir umut vardı. Pasaport ofisindeki hiç kimse ona bir gün içinde yeni bir pasaport verilip verilmeyeceğini söyleyemedi. Bu yüzden öğrenmek için San Francisco’ya gittik.

Evsiz bir kişi sokakta eşyalarının arasında uyuyor


Evsiz bir kişi sokakta eşyalarının arasında uyuyorPond5 Görseller/imago

Hırsızlıklar ve zorla girmeler günün gündemidir


Sabahın erken saatlerinde, başlangıçta yalnızca ünlü şarkıda anlatıldığı gibi belirli bir şekilde “yumuşak” olan, ancak daha çok donuk ve uyuşuk olan insanları bulduk. Bunun bir nedeni, yalnızca San Francisco’da büyük bir sorun değil, aynı zamanda tedarikinin hırsızlık ve soygunlarla bağlantılı olması nedeniyle de fentanil uyuşturucusudur.

Sonuç olarak, San Francisco’daki birçok mağaza artık boş; girişler ve pencereler genellikle ahşap panellerle kapatılmış durumda. Arabanın camlarındaki tabelalar, arabanın içinde değerli eşya bulunmadığı için içeri girmeye değmeyeceği konusunda uyarıyor.

Giderek daha fazla insanı tek başına, yani sürücüsüz olarak, distopik bir Haberin Detaylarıda taşıyan sürücüsüz otomobillerde bile, aracın tavanındaki sayısız kamera dışında elde edilecek pek bir şey yok. Bana “Soylent Green” ve “Idiocracy” gibi filmleri hatırlattı. Her iki filmde de büyük bir Amerikan şehrinin sokakları ihmal edilmiş insanlarla dolu.

Apple, Google ve Facebook gibi yüksek teknoloji şirketlerinin bulunduğu Silikon Vadisi’ne yakınlık, son yıllarda kentteki kiralık daire ve ev fiyatlarında patlama yaşanmasına neden oldu. Şu anda San Francisco ve Körfez Bölgesi’nde yaklaşık 35.000 kişi evsiz sayılıyor.

Halka açık yerlerde bankların bulunmaması dikkat çekiyor ve bu da evsizlerin kalıcı olarak kalmasını zorlaştırıyor. Genellikle camları olmayan pek çok toplu taşıma durağında uyku tulumlarıyla yerleşmişler.

Konut krizi kontrolden çıktı ve 120.000 dolar kazanan aileler resmi olarak yoksul sayılıyor. Bu rakam ABD Konut ve İnşaat Bakanlığı tarafından belirlendi ve ülkedeki en yüksek rakam. Politikacılar ve yardım dernekleri artık vatandaşları evsizleri kabul etmeye bile çağırıyor.

San Francisco şehir merkezinde sokakta evsiz insanlar


San Francisco şehir merkezinde sokakta evsiz insanlarVWResimler/imago

Ekonomik açıdan en güçlü devlet


Bu ölçüde olmasa da Berlin’de pek de bilinmeyen bir sorun değil. Almanya’nın başkentinde ara sıra evsizlerin çadırları da kuruluyor. Kural olarak, orada yaşayan insanlar, asayiş ofisi ve polis tarafından, barınma yerlerini dağıtmaya hızla ikna ediliyor. Berlin aynı zamanda ülkenin geri kalanından ve yurt dışından da birçok evsizin ilgisini çekmektedir.

Ilıman Kaliforniya iklimi buraya eklense de aynı durum San Francisco için de geçerlidir. Bir diğer fark ise San Francisco’nun ABD’nin ekonomik açıdan en güçlü eyaletinde hiç de önemsiz olmayan bir şehir olması, Amerika Birleşik Devletleri’nin toplam gayri safi yurtiçi hasılasına en az yüzde 14 katkı sağlaması ve ulus devlet olsaydı beşinci büyük ekonomiyi temsil etmesidir. dünyada Büyük Britanya, Fransa ve Hindistan’ın önünde.

Temmuz ayı sonlarında güneşli bir gündü ve sabah saat yediden hemen sonra San Francisco’ya vardık. Bir saatten kısa bir süre sonra, büyük olasılıkla hala bir dairesi olan ilk insanlar, daha önce neredeyse yalnızca evsizlerin ve bağımlıların yaşadığı San Francisco şehir merkezinin sokaklarında ortaya çıktı.

İşe giderken kahve içenlerin çoğu, gitmek istediğimiz pasaport bürosundakiler de dahil olmak üzere şehir çalışanlarıydı. Bugün San Francisco şehir merkezinde yalnızca birkaç kafe kaldı ve “Urban Alchemy” şirketinin çalışanları, evsizlerin kafeye girmemesini sağlamak için genellikle girişlerde devriye geziyor.

Çalışanlar, maaşlarının belediye tarafından mı yoksa özel bir şirket tarafından mı ödendiği soruma tam olarak cevap veremediler. Ayrıca “Urban Alchemy” çalışanlarının sadece San Francisco’da değil, Los Angeles ve Kaliforniya’daki Sausalito’da ve Teksas’taki Austin’de de barışı ve düzeni gerçekten sağlayıp sağlamadığı da belirsiz. Çünkü ağırlıklı olarak eski mahkumlardan oluşan ve “kar amacı gütmeyen” olduğu iddia edilen “kâr amacı gütmeyen kuruluş”a yönelik eleştiriler var.

Resmi olarak bir güvenlik hizmeti olmasa da LinkedIn’de yapılan bir aramada “Urban Alchemy” çalışanlarının kendilerini bu şekilde tanımladığı görülüyor. Eşim yeni pasaport başvurusunu yetkililere teslim ettiğinde saat sabah 9.30’du ve orada yoğun bir telaş vardı. Öğleden sonra 3’te geri dönmemiz gerekiyordu.

Ayrıca San Francisco’daki kadar uzun olmasa da Berlin’de pasaportunuzu beklemeniz gerekiyor. Orada sadece altı ila sekiz hafta var. Ayrıca, çoğu zaman alınması kolay olmayan iki randevuya da ihtiyacınız var. Pasaport başvurusu için randevu. Diğeri onu alacak.

Ünlü Teleferik'in Market Caddesi üzerindeki son noktası


Ünlü Teleferik’in Market Caddesi üzerindeki son noktasıMichael Szonyi/imago


Eşimin pasaportunun öğleden sonra gerçekten hazır olup olmayacağını kimse garanti edemezdi. Başvurularının kabul edilmesini iyi bir alamet olarak algıladık. Artık özgür olduğumuz ve başka hiçbir planımız olmadığı için San Francisco şehir merkezinin en ünlü caddesi olan ve diğer şeylerin yanı sıra Twitter genel merkezinin de bulunduğu Market Street’e gittik.

Teknoloji şirketi Uber, Market Street’ten çoktan ayrıldı. Twitter yakında aynı şeyi yapabilir. “Urban Alchemy”nin bol ışıklı açık plan ofisi dışında neredeyse tüm büyük mağazaların, otellerin, bankaların ve fast food zincirlerinin binaları artık boş ve yeni kiracı bulmak zor.

Bir turizm bölgesi


Yine de, özellikle tarihi teleferiklerin bitiş noktası nedeniyle turistler buraya akın etmeye devam ediyor. Öğle saatlerinde Market Caddesi’nde şehre gelen birkaç ziyaretçi olsa da evsizler ve bağımlılar hâlâ sokak sahnesine hakim durumda. Onları gördüğümde kendime, turistleri evsizlerin ve bağımlıların yaşadığı sokaklarda gezdirmeye iten şeyin ne olduğunu soruyorum. Aklıma bir cevap gelmiyor.

1990’larda birkaç yıl San Francisco’da yaşayan eşim, şu andaki izlenimini, 1990’ların başında 17 yaşındayken Gorbaçov’un Sovyetler Birliği’ne gittiğinde hissettiği duyguyla karşılaştırdı: çok geçmeden parçalanmış bir imparatorluk. çöktü. Belki bugün San Francisco’daki birçok insan kadar kırgınızdır?

Ben de birkaç kez burada bulundum. Bugünkü San Francisco’nun bildiğim kadarıyla şehirle hiçbir ilgisi yok. O da batacak mı? Kim bilir.

Körfez Köprüsü ve şehir manzarası


Körfez Köprüsü ve şehir manzarasıGG Liu/imago


Saat tam 15.00’te pasaport ofisindeydik. Saat 16.30’da, ofis resmen 16.00’da kapanıyor, eşim sevinçten yüzü gülüyor, yeni pasaportunu elinde tutuyordu.

İş yoğunluğundan kaçınmak için, çoğu insanın günün bu saatinde yaptığı gibi hemen şehirden çıkmadık, “sadece” Golden Gate Köprüsü’ne gittik. Burada sadece turistler vardı, ayrıca San Francisco’nun belki de en ünlü simgesi olan etkileyici asma köprünün, eski hapishane adası Alcatraz’ın ve şehre doğru uzanan muhteşem bir manzara vardı.

Orada evsiz ya da uyuşturucu bağımlısı yoktu. Adeta John Phillips’in şarkısındaki gibiydi: “San Francisco’ya gelirsen, yaz mevsimi orada aşk olur”.

Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.

Bu makale Creative Commons Lisansına (CC BY-NC-ND 4.0) tabidir. Yazarın ve Berliner Zeitung’un isminin belirtilmesi ve herhangi bir düzenlemenin hariç tutulması koşuluyla, ticari olmayan amaçlarla kamu tarafından serbestçe kullanılabilir.

Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler