Rusya'ya son seyahatim 16 yıl önceydi. Bir Rusya seyahat uzmanıyla bir haftalığına Saint Petersburg'a gittim. O zamanlar bile Rusya, Almanlar için zaten nispeten egzotik bir seyahat noktasıydı. Ünlü “Beyaz Geceler” sırasında oradaydım ve şehirde unutulmaz olaylar yaşadım. Ancak o dönemde yazdığım gezi raporu hiçbir zaman basılmadı.
Yeni hedef: Kaliningrad, eski Königsberg. Oraya ulaşmak Berlin'den yaklaşık 600 kilometre uzakta. Arabayla gitmek yerine rahat bir şekilde trene binmek istedim. Ancak genellikle yurt dışından bilet aldığım Berlin'deki tren seyahat acentasından bilet talebime “Etik nedenlerden dolayı Rusya'ya bilet satmıyoruz” cevabıyla karşılık verildi.
Onun dışında Polonya'dan Kaliningrad'a tren bağlantısı artık yoktu, Gdansk'tan otobüse binmek zorunda kalacaktım. Ancak Gdansk bileti ile ilgili sorum acente tarafından olumsuz yanıtlandı; Artık benim gibi müşterilere bilet satmak istemiyorlar. E-posta “Slawa Ukrajini” selamlamasıyla imzalandı. Almanya'da zamanlar oldukça “politik” hale geldi.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Rusya'da Kaliningrad Gezisi: Vizeyi nereden alabilirim?
50 euro karşılığında Rusya vizesini iki gün içerisinde online olarak aldım ve otel rezervasyonu da sorunsuz bir şekilde online oldu. Ben de trenle Gdansk'a gittim ve ardından 40 avroya Kaliningrad'a otobüs bileti aldım. Rota sadece 165 kilometre uzunluğunda ama beş saat sürdü. Sebep: sınır kapısında pasaport kontrolü. Pasaport ve vizeler titizlikle kontrol ediliyor ve bu süreç iki saatten fazla sürdü.
Kar yağışıyla akşam saat 23.00 civarında Kaliningrad'a vardık. Kaliningrad modern bir Rus şehridir ve taksi olarak tanınabilen ve sokakta çağrılabilen taksiler burada geçmişte kaldı. Her Kaliningrad sakininin cep telefonunda yolculuk hizmetleri için çeşitli uygulamalar vardır.
Şans eseri otobüs durağının karşısında bir Rus McDonald's vardı ve orada görevli adamlardan biri, uygulamasını kullanarak bana bir “taksi” sipariş etti. Bana “Beyaz bir VW Polo olacak” dedi ve sadece birkaç dakika sonra tarif edilen araç burgercinin tam önünde durdu.
Otele on dakikalık yolculuk sorunsuz geçti, ancak ödeme yaparken bir sonraki sorun ortaya çıktı: Dünyanın herhangi bir yerinde ödeme yapmak için kullanabileceğim Visa kartım Rusya'da kabul edilmiyor. Yaptırımlar yüzünden. Şoför ücreti hızla avroya çevirdi, bu da üç avroya ulaştı ve gülümseyerek ödemeyi döviz cinsinden nakit olarak kabul etti – döviz büroları çoktan kapanmıştı.
Kaliningrad'daki mağazalar: Visa kartları burada kabul edilmemektedir.Yegor Aleyev/Imago
Yaklaşık 30 yıl öncesine kadar Kaliningrad tamamen kısıtlı bir bölgeydi. Şehir açıldığında atalarının anavatanına seyahat etmek isteyen Alman nostaljik turistlerin uğrak noktası haline geldi. Artık buna dair bir işaret yok.
“Kaliningrad hakkında Almanca bir broşür mü?” Turist danışma bürosundaki genç bayan şaşkınlıkla bana bakıyor ve ilk başta ne diyeceğini bilemiyor. Raftaki tüm broşürler Rusçadır. Daha sonra arka tarafa gidiyor, bir çekmeceyi karıştırıyor ve Kaliningrad'daki turistik yerler hakkında Almanca yazılmış eski bir broşür buluyor.
Almanya'da satın aldığım, Marco Polo'nun içeriden ipuçları içeren seyahat rehberi “Königsberg ve Ostpreussen Nord” 1999 yılına dayanıyor. Burada şehirden çok fazla şey beklememeniz konusunda uyarılıyorsunuz: “Zarar Hiçbir yeni gelen Kaliningrad'dan kaçamaz, çünkü bu toplamdır. Königsberg'den geriye Pompei'den daha az kaldı; savaş ve nefret, Vezüv'ün püskürttüğü lavların yok olmasından daha yıkıcıydı. Kaliningrad betonla kaplı, çirkin ve görünür bir merkezi yok.” Gelişmeler olmasına rağmen bu aslında bugün hala geçerli.
Yaşlı Königsberg: Almanların izlerini bulabilir misin?
Şehir rehberi Sergej, sıkıcı, dağınık apartman blokları boyunca ilerleyen şehir merkezinde, yenilenmiş eski binalara benzeyen muhteşem apartmanlara dikkat çekiyor. Şehir turuna katılanlar, bu evlerin henüz birkaç yıllık olduğunu ve Königsberg'in eski mimarisini anımsatan tuğla ve ahşap kirişli tarzda inşa edildiğini öğreniyor.
Şehir rehberi kasıtlı olarak “Königsberg” diyor ve kısa bir süre sonra bir arabanın plakasını gösteriyor; plakanın altında Almanca “Königsberg” ismi okunabiliyor. Son yıllarda kentte insanların kentin Alman tarihi üzerine düşündüklerinin giderek daha sık gözlemlendiğini öğreniyoruz. Artık bir fırın zincirine Almanca yazılmış “Königsbäcker” adı veriliyor.
Şu anda limanın yakınında iki önemli bina inşa ediliyor: Kaliningrad'daki henüz inşaat aşamasının ortasında olan yeni, devasa Bolşoy Tiyatrosu ve neredeyse tamamlanmış olan Tretyakov Galerisi. Her ikisi de Moskova ailelerinin yan ürünleridir ve Vladimir Putin'in yakın zamanda Kaliningrad'a yaptığı ziyaretin sebebi de onlardır.
Sergei, 1945'te şehrin neredeyse tamamen yok edilmesine duyduğu öfkeyi defalarca dile getirdi. İngiliz bombardıman uçakları neredeyse sadece Königsberg'i değil, düzinelerce Alman şehrini de yerle bir etti. Sergei “Tamamen gereksiz” diyor.
Daha sonra dışarıdan tertemiz görünen ve çeşitli unsurlarla aydınlatılmış kiralık apartman bloklarına işaret ediyor. Bunlar aslında Brejnev döneminden kalma çok basit konut binaları. Bir mimari yarışmayla dışarıdan tamamen yeniden tasarlandılar. Ve onları önceden tanıyan şehre gelen ziyaretçiler genellikle onları tanımıyor.
Marco Polo gezi rehberinin ayrıntılı olarak aktardığı yoksulluğun günümüz Kaliningrad'ında artık bu düzeyde görülmesi mümkün değil. Ücret düzeyi Batı Avrupa'dakinden çok daha düşük, ancak bir litre benzinin maliyeti yalnızca 56 sent. Ancak Sergei, Kaliningrad halkının “bu pahalı fiyatlardan” şikayetçi olacağını söylüyor.
Kaliningrad'ın havadan görünümü. Yaklaşık 30 yıl öncesine kadar bu dış bölge tamamen kısıtlı bir bölgeydi.Pond5 Görseller/Imago
Tüccarların büyük merkezi pazar salonunda sergilediği taze yiyecekler, şımarık Avrupalıların bile gözleri için bir ziyafettir ve Kaliningrader'ların büyük cepli dükkanları vardır. Otelin kahvaltısı, Alman otellerinin kahvaltı büfelerinden çok farklı: ekmek, tereyağı ve reçel gibi şeyler eksik.
Çok sayıda taze hazırlanmış salata ve sıcak yemek vardır; örneğin pastırma ve peynirle doldurulmuş ve tereyağında kızartılmış rulo krepler. Veya taze meyveli quark krep, füme balık ezmeli kepekli ekmek, taze çilekli peynir ve kremalı kek, fındıklı pralin, patates dolgulu börek, koyun peynirli Yunan salatası veya otlarla kızartılmış Akdeniz sebzeleri.
“Spar” zinciri de dahil olmak üzere süpermarketler, Alman benzerleri kadar iyi stoklanmış durumda. Ancak her şeyi istediğiniz zaman satın alamazsınız. Sabah alışverişe çıktığımda taşıma bandına koyduğum bira şişesini kasiyer hiçbir yorum yapmadan alıp götürüyor. Sabahları alkol satın almak hâlâ yasaktır. Açılış saatleri Almanya'dakinden daha müşteri dostu: en büyük zincir olan Victoria, pazar günleri de dahil olmak üzere her gün sabah 5'ten gece 2'ye kadar açılıyor.
Dönüş yolculuğu için otel benim için Gdansk'a bir “transfer” düzenledi. Rusya, İsrail ve Polonya'daki hayatı hakkında iyi bir ruh hali içinde sohbet eden genç bir Belaruslu kadın tarafından sürülen bir VW Jetta olduğu ortaya çıktı. Müvekkilini, yerleştirme için yolcu başına 50 avronun bir kısmını alan bir “mafya” olarak tanımlıyor. Ancak dönüş yolculuğunda sınır prosedürünün daha kolay olacağı varsayımının yanlış olduğu ortaya çıktı: Polonyalı sınır muhafızları, yavaşlık ve titizlik açısından hiçbir şekilde Rusya'daki meslektaşlarından aşağı değildi.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler
Yeni hedef: Kaliningrad, eski Königsberg. Oraya ulaşmak Berlin'den yaklaşık 600 kilometre uzakta. Arabayla gitmek yerine rahat bir şekilde trene binmek istedim. Ancak genellikle yurt dışından bilet aldığım Berlin'deki tren seyahat acentasından bilet talebime “Etik nedenlerden dolayı Rusya'ya bilet satmıyoruz” cevabıyla karşılık verildi.
Onun dışında Polonya'dan Kaliningrad'a tren bağlantısı artık yoktu, Gdansk'tan otobüse binmek zorunda kalacaktım. Ancak Gdansk bileti ile ilgili sorum acente tarafından olumsuz yanıtlandı; Artık benim gibi müşterilere bilet satmak istemiyorlar. E-posta “Slawa Ukrajini” selamlamasıyla imzalandı. Almanya'da zamanlar oldukça “politik” hale geldi.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Rusya'da Kaliningrad Gezisi: Vizeyi nereden alabilirim?
50 euro karşılığında Rusya vizesini iki gün içerisinde online olarak aldım ve otel rezervasyonu da sorunsuz bir şekilde online oldu. Ben de trenle Gdansk'a gittim ve ardından 40 avroya Kaliningrad'a otobüs bileti aldım. Rota sadece 165 kilometre uzunluğunda ama beş saat sürdü. Sebep: sınır kapısında pasaport kontrolü. Pasaport ve vizeler titizlikle kontrol ediliyor ve bu süreç iki saatten fazla sürdü.
Kar yağışıyla akşam saat 23.00 civarında Kaliningrad'a vardık. Kaliningrad modern bir Rus şehridir ve taksi olarak tanınabilen ve sokakta çağrılabilen taksiler burada geçmişte kaldı. Her Kaliningrad sakininin cep telefonunda yolculuk hizmetleri için çeşitli uygulamalar vardır.
Şans eseri otobüs durağının karşısında bir Rus McDonald's vardı ve orada görevli adamlardan biri, uygulamasını kullanarak bana bir “taksi” sipariş etti. Bana “Beyaz bir VW Polo olacak” dedi ve sadece birkaç dakika sonra tarif edilen araç burgercinin tam önünde durdu.
Otele on dakikalık yolculuk sorunsuz geçti, ancak ödeme yaparken bir sonraki sorun ortaya çıktı: Dünyanın herhangi bir yerinde ödeme yapmak için kullanabileceğim Visa kartım Rusya'da kabul edilmiyor. Yaptırımlar yüzünden. Şoför ücreti hızla avroya çevirdi, bu da üç avroya ulaştı ve gülümseyerek ödemeyi döviz cinsinden nakit olarak kabul etti – döviz büroları çoktan kapanmıştı.
Kaliningrad'daki mağazalar: Visa kartları burada kabul edilmemektedir.Yegor Aleyev/Imago
Yaklaşık 30 yıl öncesine kadar Kaliningrad tamamen kısıtlı bir bölgeydi. Şehir açıldığında atalarının anavatanına seyahat etmek isteyen Alman nostaljik turistlerin uğrak noktası haline geldi. Artık buna dair bir işaret yok.
“Kaliningrad hakkında Almanca bir broşür mü?” Turist danışma bürosundaki genç bayan şaşkınlıkla bana bakıyor ve ilk başta ne diyeceğini bilemiyor. Raftaki tüm broşürler Rusçadır. Daha sonra arka tarafa gidiyor, bir çekmeceyi karıştırıyor ve Kaliningrad'daki turistik yerler hakkında Almanca yazılmış eski bir broşür buluyor.
Almanya'da satın aldığım, Marco Polo'nun içeriden ipuçları içeren seyahat rehberi “Königsberg ve Ostpreussen Nord” 1999 yılına dayanıyor. Burada şehirden çok fazla şey beklememeniz konusunda uyarılıyorsunuz: “Zarar Hiçbir yeni gelen Kaliningrad'dan kaçamaz, çünkü bu toplamdır. Königsberg'den geriye Pompei'den daha az kaldı; savaş ve nefret, Vezüv'ün püskürttüğü lavların yok olmasından daha yıkıcıydı. Kaliningrad betonla kaplı, çirkin ve görünür bir merkezi yok.” Gelişmeler olmasına rağmen bu aslında bugün hala geçerli.
Yaşlı Königsberg: Almanların izlerini bulabilir misin?
Şehir rehberi Sergej, sıkıcı, dağınık apartman blokları boyunca ilerleyen şehir merkezinde, yenilenmiş eski binalara benzeyen muhteşem apartmanlara dikkat çekiyor. Şehir turuna katılanlar, bu evlerin henüz birkaç yıllık olduğunu ve Königsberg'in eski mimarisini anımsatan tuğla ve ahşap kirişli tarzda inşa edildiğini öğreniyor.
Şehir rehberi kasıtlı olarak “Königsberg” diyor ve kısa bir süre sonra bir arabanın plakasını gösteriyor; plakanın altında Almanca “Königsberg” ismi okunabiliyor. Son yıllarda kentte insanların kentin Alman tarihi üzerine düşündüklerinin giderek daha sık gözlemlendiğini öğreniyoruz. Artık bir fırın zincirine Almanca yazılmış “Königsbäcker” adı veriliyor.
Şu anda limanın yakınında iki önemli bina inşa ediliyor: Kaliningrad'daki henüz inşaat aşamasının ortasında olan yeni, devasa Bolşoy Tiyatrosu ve neredeyse tamamlanmış olan Tretyakov Galerisi. Her ikisi de Moskova ailelerinin yan ürünleridir ve Vladimir Putin'in yakın zamanda Kaliningrad'a yaptığı ziyaretin sebebi de onlardır.
Sergei, 1945'te şehrin neredeyse tamamen yok edilmesine duyduğu öfkeyi defalarca dile getirdi. İngiliz bombardıman uçakları neredeyse sadece Königsberg'i değil, düzinelerce Alman şehrini de yerle bir etti. Sergei “Tamamen gereksiz” diyor.
Daha sonra dışarıdan tertemiz görünen ve çeşitli unsurlarla aydınlatılmış kiralık apartman bloklarına işaret ediyor. Bunlar aslında Brejnev döneminden kalma çok basit konut binaları. Bir mimari yarışmayla dışarıdan tamamen yeniden tasarlandılar. Ve onları önceden tanıyan şehre gelen ziyaretçiler genellikle onları tanımıyor.
Marco Polo gezi rehberinin ayrıntılı olarak aktardığı yoksulluğun günümüz Kaliningrad'ında artık bu düzeyde görülmesi mümkün değil. Ücret düzeyi Batı Avrupa'dakinden çok daha düşük, ancak bir litre benzinin maliyeti yalnızca 56 sent. Ancak Sergei, Kaliningrad halkının “bu pahalı fiyatlardan” şikayetçi olacağını söylüyor.
Kaliningrad'ın havadan görünümü. Yaklaşık 30 yıl öncesine kadar bu dış bölge tamamen kısıtlı bir bölgeydi.Pond5 Görseller/Imago
Tüccarların büyük merkezi pazar salonunda sergilediği taze yiyecekler, şımarık Avrupalıların bile gözleri için bir ziyafettir ve Kaliningrader'ların büyük cepli dükkanları vardır. Otelin kahvaltısı, Alman otellerinin kahvaltı büfelerinden çok farklı: ekmek, tereyağı ve reçel gibi şeyler eksik.
Çok sayıda taze hazırlanmış salata ve sıcak yemek vardır; örneğin pastırma ve peynirle doldurulmuş ve tereyağında kızartılmış rulo krepler. Veya taze meyveli quark krep, füme balık ezmeli kepekli ekmek, taze çilekli peynir ve kremalı kek, fındıklı pralin, patates dolgulu börek, koyun peynirli Yunan salatası veya otlarla kızartılmış Akdeniz sebzeleri.
“Spar” zinciri de dahil olmak üzere süpermarketler, Alman benzerleri kadar iyi stoklanmış durumda. Ancak her şeyi istediğiniz zaman satın alamazsınız. Sabah alışverişe çıktığımda taşıma bandına koyduğum bira şişesini kasiyer hiçbir yorum yapmadan alıp götürüyor. Sabahları alkol satın almak hâlâ yasaktır. Açılış saatleri Almanya'dakinden daha müşteri dostu: en büyük zincir olan Victoria, pazar günleri de dahil olmak üzere her gün sabah 5'ten gece 2'ye kadar açılıyor.
Dönüş yolculuğu için otel benim için Gdansk'a bir “transfer” düzenledi. Rusya, İsrail ve Polonya'daki hayatı hakkında iyi bir ruh hali içinde sohbet eden genç bir Belaruslu kadın tarafından sürülen bir VW Jetta olduğu ortaya çıktı. Müvekkilini, yerleştirme için yolcu başına 50 avronun bir kısmını alan bir “mafya” olarak tanımlıyor. Ancak dönüş yolculuğunda sınır prosedürünün daha kolay olacağı varsayımının yanlış olduğu ortaya çıktı: Polonyalı sınır muhafızları, yavaşlık ve titizlik açısından hiçbir şekilde Rusya'daki meslektaşlarından aşağı değildi.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Herhangi bir geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! brifing@Haberler