Almanlar “henüz pek uygulamadığımız bir sorumluluk biçimine doğru gidiyor.” 2014’teki Münih Güvenlik Konferansı’nda, dönemin Cumhurbaşkanı Gauck, Alman dış ve güvenlik politikasında bir değişiklik olduğunu duyurdu. Kısa bir süre sonra Rusya, Kırım’ı ilhak etti. Dokuz yıl ve topyekun bir Rus işgalinin ardından, 2023 Münih Güvenlik Konferansı için açıklanan ve yeni sorumluluk kavramını somutlaştırabilecek ulusal güvenlik stratejisinin sunumu iptal edildi. Trafik ışığı koalisyon anlaşmasında kararlaştırılan Milli Güvenlik Kurulu’nun kurulması – iptal edildi.
Almanya’nın siyasi elitinin geniş kesimleri, geleneksel olarak daha “militan” batı demokrasilerinde (ABD, Fransa) tamamen normal olan türden ciddi bir dış politika stratejisi tartışmasına girmeyi reddediyor. Almanya’nın Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik saldırı savaşına verdiği yanıtla birlikte, Alman dış ve güvenlik politikasının eksenleri çoktan değişti: Militanlık büyük ölçüde arttı (Ukrayna savaş bölgesine silah sevkiyatı, askeri yığınak), strateji (hangi hedefler Almanya hangi vasıtalarla elde etmek istiyor?) eksik.
Bu dengesizliğin nedeni: Berlin’deki güvenlik politikası düşünce kuruluşu balonunun çoğu için, bir strateji olmadan bile açıktı, bu da dönüm noktasının geldiği anlamına geliyordu. Militan saldırı konusunda anlaşma sağlandı. On yılı aşkın bir süredir, orduya önemli ölçüde daha fazla kaynak yatırma ve Rusya ile Çin’e karşı sert bir tavır sergileme baskısı var.
Askeri kısıtlama kültürünün Alman nüfusunun büyük bir bölümünde son derece popüler olması, bu dünya görüşünde uzun süredir yıkıcı bir faktör olmuştu. Bundeswehr için 100 milyar özel fon ve yıllık GSYİH’nın %2’si bir zaferdir. Önce siyasi hedefleri belirlemek ve sonra bunlardan gerekli araçları elde etmek yerine, araçlar ve amaçlar çifte patlamada çakışıyor: Almanya silah sağlamalı ve yeniden silahlanmalı. Yüksek dış politika militanlığı, düşük stratejik yeterlilik.
Baerbock and Co.’ya: Putin’e yönelik tutuklama emri anlaşılabilir ancak çok karanlık yanları var
Leopard 2A6 ana muharebe tankı, Bielefeld yakınlarındaki Augustdorf’taki Mareşal Rommel Kışlası arazisinde. Buradan Leopard 2A6 ana muharebe tankları Ukrayna’ya nakledilecek.David Indian şarkı/imago
Bir örnek: Alman kamuoyu tartışmasında, Ukrayna hükümetinin çıkarları (maksimum dış destek, ideal olarak NATO’nun doğrudan katılımı, Kırım’ın geri alınması) AB’nin çıkarlarından (Rusya’yı durdurun, AB’yi güçlendirin, gerilimi tırmandırmak yok) neredeyse hiç ayırt edilmiyor. savaş, enerji güvenliği), Almanya (kendi savunma kabiliyetini, istikrarlı ve bağımsız Avrupa güvenlik düzenini sürdürmek ve genişletmek), ABD (küresel hegemonyayı sürdürmek, Rusya’yı zayıflatmak, Çin dahil Avrupa’yı jeopolitik olarak bağlamak) ve uluslararası toplum (de- tırmanış, nükleer kullanım yok, gıda krizi yok).
Rasyonel Çatışma Analizi
Prensip olarak belirli eylem biçimleri reddedilir. Örneğin, Rusya ile müzakere çağrıları, BM ve Türkiye tarafından müzakere edilen tahıl anlaşması gibi, genellikle sahadaki durumu iyileştirmeye yardımcı olan ve uluslararası etkiyi kontrol altına alan müzakereler olsa da, en başından itibarsızlaştırılıyor. Kaliningrad kriz yönetimi, G20 zirvesinde ve Scholz’un Çin ziyaretinde oluşturulan nükleer savaş karşıtı koalisyon veya Zaporijya’daki IAEA teftişleri.
Savaşın gidişatına bağlı olarak, Almanlar saplantılı bir şekilde tek bir araca (ağır silahlar! Leopard! Savaş uçakları!) odaklanmıştır, siyasi hedefler ve gerçeklik kontrolü yoktur. Rasyonel bir çatışma analizi ve strateji geliştirme için kesinlikle birbirinden ayrılması gereken konumlar (kim neyi istiyor?), çıkarlar (karşı taraf bunu neden istiyor?) ve araçlar (amacımıza en iyi nasıl ulaşırız?) Alman tartışması bir araya geldi.
Buna göre, farklı çıkarlar, kişinin kendi amaçlarının tanımlanmasında ve stratejinin gerekçelendirilmesinde ve araç seçiminde ikincil bir rol oynar. Onların yerini soyut ahlaki ve normatif taahhütler, histerik öfke ve duygusal baskı alır. İlke olarak silah sevkiyatını reddetmeyen, ancak hedeflerini, stratejik yerleştirmelerini, etkilerini ve ölçeklendirmelerini tartmak isteyenler bile, Rusya’ya karşı zayıf davranmakla veya Putin’in uşağı olmakla suçlanmayı beklemeli.
Siyasi bir inisiyatif olmadan silah tedarik etmenin savaşı ve ıstırabı uzatacağı kesin ve bunun Ukraynalılar için nihai olarak bir getirisi olup olmayacağı belirsiz – ölçülü teknik terminolojiyi kullanmak gerekirse, dikey veya yatay çatışma tırmanma riskinden bahsetmiyorum bile. Ancak savaş romantizmi, stratejik analiz ve tartışmaya müsamaha göstermez.
Polonya’dan bir MiG-29 savaş uçağı. Polonya hükümeti bu tip savaş uçaklarını Ukrayna’ya teslim edeceğini açıkladı.Gianluca Vannicelli/imago
Neyse ki ABD’de Biden, Blinken ve Austin ile stratejik olarak yetenekli ve Avrupa’ya yönelmiş (hala) bir ABD hükümeti asayı elinde tutuyor. Clausewitz’in anavatanında ise, iki devlet arasındaki bir savaşta (saldırgan bir nükleer güç dahil) açıkça silah ve yaptırım sağlayarak taraf olmak isterler, ancak askeri ve siyaseti birlikte düşünmeyi reddederler.
Siyah beyaz söylem hakim
Clausewitz’in ampirik temelli savaş analizi ve uç noktalara varan etkileşimleri, siyasetin önceliğini kabul etmesi ve tırmanma dinamiklerindeki önemi ve kırılganlığı, büyük güç ABD’nin bugüne kadarki stratejik ve askeri düşüncesini karakterize ediyor. Savaşın değişen bir bukalemun, karmaşık bir bağlamda olasılıkları olan belirsiz bir oyun olarak farklılaştırılmış maskesinin düşürülmesi, aynı zamanda Fransa’daki askeri liderlerin eğitiminin temellerinden biridir.
Almanya, kendi ulusal güvenlik stratejisini oluştururken, görünüşe göre artık bu entelektüel mirası üzerine inşa edecek durumda değil. Bunun yerine, iyi ve kötü arasında bir savaş ilan eden ve nüansları ve nüansları silen siyah beyaz retorik hakimdir. Merakla, militanlık ve ahlakın bu aptalca Alman birleşimi, George W. Bush ve Amerikan neoconlarının fevri ama stratejik olmayan haçlı seferi retoriğine benziyor: “Ya bizimlesin ya da teröristlerle.”
Ukrayna Çatışması: “Barış Manifestosu” bir Teslimiyet Manifestosu mu?
Bu nedenle, askeri kısıtlama kültürünün, saldırgan büyük güçlerin nüfuz bölgeleri için askeri olarak savaştığı yeni bir dünya düzeniyle artık uyumlu olmadığı makul bir tezdir. Bununla birlikte, bu askeri kısıtlamanın yerini savaş hakkında ahlakçı, anlamsız bir romantizm alırsa, gelecekteki Alman dış ve güvenlik politikası kaçınılmaz olarak daha stratejik ve dolayısıyla daha ileri görüşlü ilerleyenlerin pusulasını takip edecektir.
Donetsk Oblast’ta harap ve terk edilmiş bir köy olan Bohorodychne’de yıkık bir kiliseDmitri Kotjuh/imago
Özellikle uzun vadede Ukraynalılara yardım etmek isteyenler bunu yapmak isteyemezler, ancak savaşın mevcut aşamasının ötesine bakmalılar. ABD bu konuda daha ileride: ABD hükümeti tarafından ortaklaşa finanse edilen RAND Corporation geçtiğimiz günlerde, uzayan bir Ukrayna savaşının ABD’nin çıkarına olmadığını savunan bir çalışma sundu. Buna dayanarak, eylem seçenekleri geliştirilir.
Çin-Rus-İran ittifakı ABD’nin jeopolitik kabusu
Stratejik yeterlilik, diğer şeylerin yanı sıra, çelişkilerin ötesinde düşünmek ve eylem için yeni seçenekler üretmekle karakterize edilir. Ukrayna’ya silah teslimatı ve müzakere edilmiş bir çözüm için daha fazla diplomatik angajman birbirini dışlamaz. Ayrıca ikisini aynı anda da yapabilirsiniz. Ve bunu yapmadan önce, Federal Cumhuriyet Ukrayna’da tam olarak neyi başarmak istediğinizi netleştirmelidir. Aksi takdirde, er ya da geç ABD yeni gerçekler yaratacak ve Kiev, Berlin ve Brüksel’in Washington’dan gelen “anlaşmayı” geri çevirmekten ve bir sonraki Münih Güvenlik Konferansı’nda siyasi birikimleri yumuşatmaktan başka çaresi kalmayacak.
doktor Arvid Bell, ABD’deki Harvard Üniversitesi’nde doçent ve oradaki Davis Rus ve Avrasya Çalışmaları Merkezi’nde müzakere görev gücünün direktörüdür.
Sascha Hach, Frankfurt Barış Araştırmaları Enstitüsü’nde (PRIF) araştırma görevlisidir, Münih’teki Bundeswehr Üniversitesi’nde ders vermektedir ve Paris’teki Fondation pour la Recherche Stratégique’de (FRS) misafir araştırmacıdır.
Bu gönderi, Creative Commons Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) altında lisanslanmıştır. Yazarın ve Berliner Zeitung’un adının belirtilmesi ve herhangi bir işlemenin hariç tutulması koşuluyla, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlarla serbestçe kullanılabilir.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. İle açık kaynak Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Almanya’nın siyasi elitinin geniş kesimleri, geleneksel olarak daha “militan” batı demokrasilerinde (ABD, Fransa) tamamen normal olan türden ciddi bir dış politika stratejisi tartışmasına girmeyi reddediyor. Almanya’nın Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik saldırı savaşına verdiği yanıtla birlikte, Alman dış ve güvenlik politikasının eksenleri çoktan değişti: Militanlık büyük ölçüde arttı (Ukrayna savaş bölgesine silah sevkiyatı, askeri yığınak), strateji (hangi hedefler Almanya hangi vasıtalarla elde etmek istiyor?) eksik.
Bu dengesizliğin nedeni: Berlin’deki güvenlik politikası düşünce kuruluşu balonunun çoğu için, bir strateji olmadan bile açıktı, bu da dönüm noktasının geldiği anlamına geliyordu. Militan saldırı konusunda anlaşma sağlandı. On yılı aşkın bir süredir, orduya önemli ölçüde daha fazla kaynak yatırma ve Rusya ile Çin’e karşı sert bir tavır sergileme baskısı var.
Askeri kısıtlama kültürünün Alman nüfusunun büyük bir bölümünde son derece popüler olması, bu dünya görüşünde uzun süredir yıkıcı bir faktör olmuştu. Bundeswehr için 100 milyar özel fon ve yıllık GSYİH’nın %2’si bir zaferdir. Önce siyasi hedefleri belirlemek ve sonra bunlardan gerekli araçları elde etmek yerine, araçlar ve amaçlar çifte patlamada çakışıyor: Almanya silah sağlamalı ve yeniden silahlanmalı. Yüksek dış politika militanlığı, düşük stratejik yeterlilik.
Baerbock and Co.’ya: Putin’e yönelik tutuklama emri anlaşılabilir ancak çok karanlık yanları var
Leopard 2A6 ana muharebe tankı, Bielefeld yakınlarındaki Augustdorf’taki Mareşal Rommel Kışlası arazisinde. Buradan Leopard 2A6 ana muharebe tankları Ukrayna’ya nakledilecek.David Indian şarkı/imago
Bir örnek: Alman kamuoyu tartışmasında, Ukrayna hükümetinin çıkarları (maksimum dış destek, ideal olarak NATO’nun doğrudan katılımı, Kırım’ın geri alınması) AB’nin çıkarlarından (Rusya’yı durdurun, AB’yi güçlendirin, gerilimi tırmandırmak yok) neredeyse hiç ayırt edilmiyor. savaş, enerji güvenliği), Almanya (kendi savunma kabiliyetini, istikrarlı ve bağımsız Avrupa güvenlik düzenini sürdürmek ve genişletmek), ABD (küresel hegemonyayı sürdürmek, Rusya’yı zayıflatmak, Çin dahil Avrupa’yı jeopolitik olarak bağlamak) ve uluslararası toplum (de- tırmanış, nükleer kullanım yok, gıda krizi yok).
Rasyonel Çatışma Analizi
Prensip olarak belirli eylem biçimleri reddedilir. Örneğin, Rusya ile müzakere çağrıları, BM ve Türkiye tarafından müzakere edilen tahıl anlaşması gibi, genellikle sahadaki durumu iyileştirmeye yardımcı olan ve uluslararası etkiyi kontrol altına alan müzakereler olsa da, en başından itibarsızlaştırılıyor. Kaliningrad kriz yönetimi, G20 zirvesinde ve Scholz’un Çin ziyaretinde oluşturulan nükleer savaş karşıtı koalisyon veya Zaporijya’daki IAEA teftişleri.
Savaşın gidişatına bağlı olarak, Almanlar saplantılı bir şekilde tek bir araca (ağır silahlar! Leopard! Savaş uçakları!) odaklanmıştır, siyasi hedefler ve gerçeklik kontrolü yoktur. Rasyonel bir çatışma analizi ve strateji geliştirme için kesinlikle birbirinden ayrılması gereken konumlar (kim neyi istiyor?), çıkarlar (karşı taraf bunu neden istiyor?) ve araçlar (amacımıza en iyi nasıl ulaşırız?) Alman tartışması bir araya geldi.
Buna göre, farklı çıkarlar, kişinin kendi amaçlarının tanımlanmasında ve stratejinin gerekçelendirilmesinde ve araç seçiminde ikincil bir rol oynar. Onların yerini soyut ahlaki ve normatif taahhütler, histerik öfke ve duygusal baskı alır. İlke olarak silah sevkiyatını reddetmeyen, ancak hedeflerini, stratejik yerleştirmelerini, etkilerini ve ölçeklendirmelerini tartmak isteyenler bile, Rusya’ya karşı zayıf davranmakla veya Putin’in uşağı olmakla suçlanmayı beklemeli.
Siyasi bir inisiyatif olmadan silah tedarik etmenin savaşı ve ıstırabı uzatacağı kesin ve bunun Ukraynalılar için nihai olarak bir getirisi olup olmayacağı belirsiz – ölçülü teknik terminolojiyi kullanmak gerekirse, dikey veya yatay çatışma tırmanma riskinden bahsetmiyorum bile. Ancak savaş romantizmi, stratejik analiz ve tartışmaya müsamaha göstermez.
Polonya’dan bir MiG-29 savaş uçağı. Polonya hükümeti bu tip savaş uçaklarını Ukrayna’ya teslim edeceğini açıkladı.Gianluca Vannicelli/imago
Neyse ki ABD’de Biden, Blinken ve Austin ile stratejik olarak yetenekli ve Avrupa’ya yönelmiş (hala) bir ABD hükümeti asayı elinde tutuyor. Clausewitz’in anavatanında ise, iki devlet arasındaki bir savaşta (saldırgan bir nükleer güç dahil) açıkça silah ve yaptırım sağlayarak taraf olmak isterler, ancak askeri ve siyaseti birlikte düşünmeyi reddederler.
Siyah beyaz söylem hakim
Clausewitz’in ampirik temelli savaş analizi ve uç noktalara varan etkileşimleri, siyasetin önceliğini kabul etmesi ve tırmanma dinamiklerindeki önemi ve kırılganlığı, büyük güç ABD’nin bugüne kadarki stratejik ve askeri düşüncesini karakterize ediyor. Savaşın değişen bir bukalemun, karmaşık bir bağlamda olasılıkları olan belirsiz bir oyun olarak farklılaştırılmış maskesinin düşürülmesi, aynı zamanda Fransa’daki askeri liderlerin eğitiminin temellerinden biridir.
Almanya, kendi ulusal güvenlik stratejisini oluştururken, görünüşe göre artık bu entelektüel mirası üzerine inşa edecek durumda değil. Bunun yerine, iyi ve kötü arasında bir savaş ilan eden ve nüansları ve nüansları silen siyah beyaz retorik hakimdir. Merakla, militanlık ve ahlakın bu aptalca Alman birleşimi, George W. Bush ve Amerikan neoconlarının fevri ama stratejik olmayan haçlı seferi retoriğine benziyor: “Ya bizimlesin ya da teröristlerle.”
Ukrayna Çatışması: “Barış Manifestosu” bir Teslimiyet Manifestosu mu?
Bu nedenle, askeri kısıtlama kültürünün, saldırgan büyük güçlerin nüfuz bölgeleri için askeri olarak savaştığı yeni bir dünya düzeniyle artık uyumlu olmadığı makul bir tezdir. Bununla birlikte, bu askeri kısıtlamanın yerini savaş hakkında ahlakçı, anlamsız bir romantizm alırsa, gelecekteki Alman dış ve güvenlik politikası kaçınılmaz olarak daha stratejik ve dolayısıyla daha ileri görüşlü ilerleyenlerin pusulasını takip edecektir.
Donetsk Oblast’ta harap ve terk edilmiş bir köy olan Bohorodychne’de yıkık bir kiliseDmitri Kotjuh/imago
Özellikle uzun vadede Ukraynalılara yardım etmek isteyenler bunu yapmak isteyemezler, ancak savaşın mevcut aşamasının ötesine bakmalılar. ABD bu konuda daha ileride: ABD hükümeti tarafından ortaklaşa finanse edilen RAND Corporation geçtiğimiz günlerde, uzayan bir Ukrayna savaşının ABD’nin çıkarına olmadığını savunan bir çalışma sundu. Buna dayanarak, eylem seçenekleri geliştirilir.
Çin-Rus-İran ittifakı ABD’nin jeopolitik kabusu
Stratejik yeterlilik, diğer şeylerin yanı sıra, çelişkilerin ötesinde düşünmek ve eylem için yeni seçenekler üretmekle karakterize edilir. Ukrayna’ya silah teslimatı ve müzakere edilmiş bir çözüm için daha fazla diplomatik angajman birbirini dışlamaz. Ayrıca ikisini aynı anda da yapabilirsiniz. Ve bunu yapmadan önce, Federal Cumhuriyet Ukrayna’da tam olarak neyi başarmak istediğinizi netleştirmelidir. Aksi takdirde, er ya da geç ABD yeni gerçekler yaratacak ve Kiev, Berlin ve Brüksel’in Washington’dan gelen “anlaşmayı” geri çevirmekten ve bir sonraki Münih Güvenlik Konferansı’nda siyasi birikimleri yumuşatmaktan başka çaresi kalmayacak.
doktor Arvid Bell, ABD’deki Harvard Üniversitesi’nde doçent ve oradaki Davis Rus ve Avrasya Çalışmaları Merkezi’nde müzakere görev gücünün direktörüdür.
Sascha Hach, Frankfurt Barış Araştırmaları Enstitüsü’nde (PRIF) araştırma görevlisidir, Münih’teki Bundeswehr Üniversitesi’nde ders vermektedir ve Paris’teki Fondation pour la Recherche Stratégique’de (FRS) misafir araştırmacıdır.
Bu gönderi, Creative Commons Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) altında lisanslanmıştır. Yazarın ve Berliner Zeitung’un adının belirtilmesi ve herhangi bir işlemenin hariç tutulması koşuluyla, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlarla serbestçe kullanılabilir.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. İle açık kaynak Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.