Doğu Almanya döneminde iki kez Sovyet büyükelçiliğine gittim. İlk seferinde, 1960’ların sonlarında beni içeri bile almadılar. 1986’da ikinci kez Sovyetler Birliği’ne seyahat etme olasılığını sordum. Dostça bir sohbet. Sonunda babam hakkında soru sormak için bu fırsatı kaçırmak istemedim. Kelimenin tam anlamıyla atıldım.
1996 yılında 50. yaş günüme hazırlanırken kendime hayatta başka neleri başarmak istediğimi sordum. Sonra soru tekrar gündeme geldi. Rus büyükelçiliğinin konsolosluğu bana iki adres verdi, Moskova’daki Alman büyükelçiliğinin adresi ve Moskova yakınlarındaki Podolsk kasabasındaki Rusya Savunma Bakanlığı arşivinin adresi.
Rusya Endişeli: Ruble Neden Düşmeye Devam Ediyor? Çinliler yardım etmiyor mu?
Altı ay sonra babam hakkında bilgi aldım ve aramaya devam etmek zorunda kaldım çünkü o Kazaktı ve eve gitmek için ordudan salıverilmişti. Sonunda mezarını ve ailesini buldum. Terhis olduktan sonra, ben doğduktan kısa bir süre sonra bir Kazak kadınla evlendi ve ondan dokuz kızı oldu. Beni biliyorlardı, anneleri onlara söylemişti. İşte sonunda gelmiştim.
Rahibeler bana, babanın Almanya’da bir oğlu olduğunu söylediğini söylediler ki buna pek kimse inanmıyordu. Ama şimdi sadece kızları geldi, bu yüzden komşuları ve arkadaşları ona nasıl bir erkek çocuk babası olacağı konusunda iyi tavsiyeler verdiler. İyi bilindiği gibi – pencere pervazına tuz vb.
Tabii ki, ailede sıcak bir şekilde karşılandım. Açıkça söylemek gerekirse, aramalarında başarılı olan herkesin başına gelen buydu. Birbirimizi bulduk ve kaldık. Birçok ziyaretin tek bir sonucu oldu: Babamın ülkesinden bir kadın olan bir Kazak ile evlendim. Evlilik, Kızılorda’daki üniversitede dil okutmanlığı yaptığı için yerel iş bulma merkezinden temizliğe gitmesi tavsiyesi aldığı için suya düştü. Onu alamazdım.
Russenkinder eV derneğinin kuruluşu
2014’te etkilenen bir grup insanla karşılaştığımda, babanın aranmasının mümkün olabileceğine dair hiçbir fikri yoktu. Bundan sonra olacakların tetikleyicisi buydu. Bu grup daha çok kişisel duyarlılığa yönelikti. yardım etmek istedim Russenkinder eV derneği Kasım 2014’te böyle kuruldu. Unutulmaz bir tarih.
Kısa süre önce Uluslararası Savaş ve İşgal Çocuk Dernekleri Derneği’nin düzenlediği bir etkinlik vardı. Tahmin edebileceğiniz gibi, tüzüğün aksine, bizimle işbirliğinin istenmediği bana açık bir şekilde açıklandı.
Basitçe söylemek gerekirse, aile birleşimi ile ilgilidir. Katılan bazı ülkelerden büyükelçiler, çalışmalarımızı açıkça memnuniyetle karşıladılar ve devam etmemiz için bizi teşvik ettiler. Onlar da bize başarılar diliyor.
Çin skandalından sonra: neden artık “post-Sovyet” devletlerden bahsetmemeliyiz?
Münih’teki Alman Kızıl Haçı’nın uluslararası izleme servisi, 2012 yılına kadar Rus çocuklara aramada yardımcı oldu. O sırada bir Alman ile evli olan Estonyalı bir kadın yönetimi devraldı. O zamandan beri onlardan herhangi bir cevap alamadık. Etkilenenlerin çoğu, arama konusuyla ilgilenen ve Rus çocukların başvurduğu diğer kurumlar gibi bize bunu söyledi. Sivil toplum bizi görmek istemiyor. Onurumuz bile korunmadı. Amerika’da etkilenenler için aynı işi çok daha basit koşullarda ve politikacıların yardımıyla yapan kadın Federal Liyakat Nişanı aldı.
Alman annelerin ve Sovyet askerlerinin çocukları
Başlangıcımız son derece zor şartlar altında gerçekleşti. Bizimle, işimizle ve koşullarımızla ilgili tartışmalar, tacizler, yalanlar oldu, bu da bazen kendimizi savunmak ve tanınmak için gerçek işten daha fazla çaba gerektirmesi anlamına geliyordu. Yeterince zor, kısmen alenen karşı çıktı. Buna rağmen galip geldik.
Bunun Rusya ile ilişkinin bir yönüyle ilgili olduğundan şüpheleniliyor. Biz sözde Rus çocuklarıyız. Ve yanlış anlaşılmalar burada başlıyor. Bu terimi kullanıyoruz, çünkü kısa ve öz bir tanım gerekli.
Nazi Almanyası’nın büyük fedakarlıklarla yenilmesinde önemli katkılarda bulunan ordunun birçok milletten oluştuğu doğrudur. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği olan SSCB, 16 cumhuriyetten oluşuyordu. İçinde farklı kökenlerden birçok insan yaşadı ve hala yaşıyor. Yani Ruslar, Beyaz Rusyalılar, Ukraynalılar, Özbekler, Kazaklar, Baltlar, Tatarlar, Koreliler, Yahudiler, Almanlar – 120’den fazla etnik grup.
DRK, Ukrayna’daki sel ovalarına yardım malzemesi gönderdi
Başından beri babalarımız hakkında söylentiler, hikayeler, spekülasyonlar vardı. Uygun olanlara transfer edildiler. Çok daha ciddi olanlara Sibirya’ya götürüldükleri, bir ceza kampına kapattıkları ve hatta vuruldukları söylendi.
Bulunan birçok baba nedeniyle, bu söylentilerin doğrulanmadığı yavaş yavaş anlaşıldı. Bildiğimiz tek bir vakada ceza verilmedi. Aksine, örneğin 1970’lerde bir teğmen, albay olarak yedekte serbest bırakıldı.
Aile birleşimini beklemek: “Bizi bahanelerle besliyorlar”
Sonunda çoğu, babalarını ve ailesini aramaya karar verdi. Veya çocuklar ve torunlar köklerini sordular.
Aramalar şu şekilde ilerliyor: Babanın adını bilen herkes Podolsk’taki söz konusu arşive yazıyor. Babası gizli serviste, Moskova’daki RGVA arşivindeydi. Kural olarak, bilgi iletildi ve aramaya özellikle ilgili bölgede devam edilebilir.
Babanın adı bilinmiyorsa ya da sadece ilk adı biliniyorsa bu çok daha zordur, neredeyse imkansızdır. Bu gibi durumlarda, öğrenmek için herhangi bir görgü tanığını sorgulamanız gerekir. Babasını ve ailesini bulanlar çok fazla mutluluk, sıcaklık, ilgi ve şefkat yaşarlar. Sen kendin, ilk elden deneyimledim, hayatta yeni bir aşamaya başla. Sık sık şöyle tepkiler geliyordu: Size kalbimizin derinliklerinden minnettarız!
Varlığının on yılında, web sitemize dünyanın dört bir yanından bir milyonun dörtte üçünden fazla kez erişildi. Etkilenen 1200’den fazla kişi bizimle iletişime geçti. Birçoğumuz annelerimizin, büyükanne ve büyükbabalarımızın veya diğer akrabalarımızın yanında büyüdük. Annelerimiz evlendi. Üvey babalarımız var. Bazılarımız güzel bir çocukluk geçirmedi.
Aileler onlara küçümseyici, aşağılayıcı bir şekilde davrandı. Diğerleri ise gelişimlerinde çok fazla sevgi ve şefkat, destek gördüler. Bu terimi Wikipedia’ya getirme girişimi, dezavantajın nedeni söylendiğinde aniden durduruldu. Almanlar, aileler, komşular, sınıf arkadaşları vs. Çünkü babalarımız artık bizi korumak için orada değildi.
Eskiden küçük Stalin’ler olarak görülüyorduk, şimdi Putin’iz
Çoğumuz konuyla boğuştuk. Kökenlerimin farkına vardığımda, onunla gelişigüzel bir şekilde ilgilendim ve bazen onunla flört ettim. Diğerleri utandı, diğerleri bundan gurur duydu. Geriye dönüp baktığımda, geçmişimin benim için daha yararlı olduğunu düşünüyorum. Vicdan sancılarını öğrendik. Bir hikaye, çok hassas bir üvey babanın çocuğa sanki kendi çocuğuymuş gibi baktığını anlatır.
Ölümünden yıllar sonra, öz babasını bulmaya çalışma düşüncesiyle hâlâ kendini suçlu hissediyordu. Ona ihanet gibi geldi. Başka bir kurban kendini suçlu hissetti. Alman kadınlardan çocuk sahibi olan babaların cezalandırıldığını duymuştu ve varlığının babasını hapsettiğini düşünmüştü.
İkinci Dünya Savaşı Arkadaşlığımı Nasıl Etkiledi?
Rusya’nın tüm Ukrayna’ya saldırdığı 24 Şubat 2022’den sonra bazılarımız için durum dramatik bir şekilde değişti. Geçmişte Sovyetler Birliği’ndeki insanların kökeni hiçbir rol oynamadıysa, daha önce birbiriyle tam bir uyum içinde yaşayan aile üyelerinin Ukrayna köklerinin aniden ortaya çıkması nedeniyle birbirinden ayrıldığı durumlar oldu. Artık Rusça konuşulmamalı, aile bireyleri, anne ve kardeşlerle artık iletişim kurulmamalıdır.
Ayrıca hakaretler, sözlü tacizler ve hatta şiddet tehditleri vardı. Popüler bir ifadeyle, eskiden küçük Stalinler olarak görülüyorduk, şimdi küçük Putinleriz. Babamızın ailesini bulmaya yardım eden işimizin durdurulması gerekeceğinden korkuyorduk. Konu bu değil. Daha fazla soruşturma var ve Rus arşivleri de her zamanki gibi bilgi konusunda yardımcı oluyor.
Etkilenenleri ve onların soyundan gelenleri aramalarına başlayabilecekleri ve nereden yardım alabilecekleri konusunda bilgilendirmenin tek yolu bu olduğundan tanıtım bizim için önemlidir.
Anatoly Rothe, çevrimiçi olarak www.russenkinder.de adresinde bulunabilen Russenkinder eV derneğinin başkanıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. Açık kaynak ile Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Bu gönderi, Creative Commons Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) altında lisanslanmıştır. Yazarın ve Berliner Zeitung’un adının belirtilmesi ve herhangi bir işlemenin hariç tutulması koşuluyla, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlarla serbestçe kullanılabilir.
1996 yılında 50. yaş günüme hazırlanırken kendime hayatta başka neleri başarmak istediğimi sordum. Sonra soru tekrar gündeme geldi. Rus büyükelçiliğinin konsolosluğu bana iki adres verdi, Moskova’daki Alman büyükelçiliğinin adresi ve Moskova yakınlarındaki Podolsk kasabasındaki Rusya Savunma Bakanlığı arşivinin adresi.
Rusya Endişeli: Ruble Neden Düşmeye Devam Ediyor? Çinliler yardım etmiyor mu?
Altı ay sonra babam hakkında bilgi aldım ve aramaya devam etmek zorunda kaldım çünkü o Kazaktı ve eve gitmek için ordudan salıverilmişti. Sonunda mezarını ve ailesini buldum. Terhis olduktan sonra, ben doğduktan kısa bir süre sonra bir Kazak kadınla evlendi ve ondan dokuz kızı oldu. Beni biliyorlardı, anneleri onlara söylemişti. İşte sonunda gelmiştim.
Rahibeler bana, babanın Almanya’da bir oğlu olduğunu söylediğini söylediler ki buna pek kimse inanmıyordu. Ama şimdi sadece kızları geldi, bu yüzden komşuları ve arkadaşları ona nasıl bir erkek çocuk babası olacağı konusunda iyi tavsiyeler verdiler. İyi bilindiği gibi – pencere pervazına tuz vb.
Tabii ki, ailede sıcak bir şekilde karşılandım. Açıkça söylemek gerekirse, aramalarında başarılı olan herkesin başına gelen buydu. Birbirimizi bulduk ve kaldık. Birçok ziyaretin tek bir sonucu oldu: Babamın ülkesinden bir kadın olan bir Kazak ile evlendim. Evlilik, Kızılorda’daki üniversitede dil okutmanlığı yaptığı için yerel iş bulma merkezinden temizliğe gitmesi tavsiyesi aldığı için suya düştü. Onu alamazdım.
Russenkinder eV derneğinin kuruluşu
2014’te etkilenen bir grup insanla karşılaştığımda, babanın aranmasının mümkün olabileceğine dair hiçbir fikri yoktu. Bundan sonra olacakların tetikleyicisi buydu. Bu grup daha çok kişisel duyarlılığa yönelikti. yardım etmek istedim Russenkinder eV derneği Kasım 2014’te böyle kuruldu. Unutulmaz bir tarih.
Kısa süre önce Uluslararası Savaş ve İşgal Çocuk Dernekleri Derneği’nin düzenlediği bir etkinlik vardı. Tahmin edebileceğiniz gibi, tüzüğün aksine, bizimle işbirliğinin istenmediği bana açık bir şekilde açıklandı.
Basitçe söylemek gerekirse, aile birleşimi ile ilgilidir. Katılan bazı ülkelerden büyükelçiler, çalışmalarımızı açıkça memnuniyetle karşıladılar ve devam etmemiz için bizi teşvik ettiler. Onlar da bize başarılar diliyor.
Çin skandalından sonra: neden artık “post-Sovyet” devletlerden bahsetmemeliyiz?
Münih’teki Alman Kızıl Haçı’nın uluslararası izleme servisi, 2012 yılına kadar Rus çocuklara aramada yardımcı oldu. O sırada bir Alman ile evli olan Estonyalı bir kadın yönetimi devraldı. O zamandan beri onlardan herhangi bir cevap alamadık. Etkilenenlerin çoğu, arama konusuyla ilgilenen ve Rus çocukların başvurduğu diğer kurumlar gibi bize bunu söyledi. Sivil toplum bizi görmek istemiyor. Onurumuz bile korunmadı. Amerika’da etkilenenler için aynı işi çok daha basit koşullarda ve politikacıların yardımıyla yapan kadın Federal Liyakat Nişanı aldı.
Alman annelerin ve Sovyet askerlerinin çocukları
Başlangıcımız son derece zor şartlar altında gerçekleşti. Bizimle, işimizle ve koşullarımızla ilgili tartışmalar, tacizler, yalanlar oldu, bu da bazen kendimizi savunmak ve tanınmak için gerçek işten daha fazla çaba gerektirmesi anlamına geliyordu. Yeterince zor, kısmen alenen karşı çıktı. Buna rağmen galip geldik.
Bunun Rusya ile ilişkinin bir yönüyle ilgili olduğundan şüpheleniliyor. Biz sözde Rus çocuklarıyız. Ve yanlış anlaşılmalar burada başlıyor. Bu terimi kullanıyoruz, çünkü kısa ve öz bir tanım gerekli.
Nazi Almanyası’nın büyük fedakarlıklarla yenilmesinde önemli katkılarda bulunan ordunun birçok milletten oluştuğu doğrudur. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği olan SSCB, 16 cumhuriyetten oluşuyordu. İçinde farklı kökenlerden birçok insan yaşadı ve hala yaşıyor. Yani Ruslar, Beyaz Rusyalılar, Ukraynalılar, Özbekler, Kazaklar, Baltlar, Tatarlar, Koreliler, Yahudiler, Almanlar – 120’den fazla etnik grup.
DRK, Ukrayna’daki sel ovalarına yardım malzemesi gönderdi
Başından beri babalarımız hakkında söylentiler, hikayeler, spekülasyonlar vardı. Uygun olanlara transfer edildiler. Çok daha ciddi olanlara Sibirya’ya götürüldükleri, bir ceza kampına kapattıkları ve hatta vuruldukları söylendi.
Bulunan birçok baba nedeniyle, bu söylentilerin doğrulanmadığı yavaş yavaş anlaşıldı. Bildiğimiz tek bir vakada ceza verilmedi. Aksine, örneğin 1970’lerde bir teğmen, albay olarak yedekte serbest bırakıldı.
Aile birleşimini beklemek: “Bizi bahanelerle besliyorlar”
Sonunda çoğu, babalarını ve ailesini aramaya karar verdi. Veya çocuklar ve torunlar köklerini sordular.
Aramalar şu şekilde ilerliyor: Babanın adını bilen herkes Podolsk’taki söz konusu arşive yazıyor. Babası gizli serviste, Moskova’daki RGVA arşivindeydi. Kural olarak, bilgi iletildi ve aramaya özellikle ilgili bölgede devam edilebilir.
Babanın adı bilinmiyorsa ya da sadece ilk adı biliniyorsa bu çok daha zordur, neredeyse imkansızdır. Bu gibi durumlarda, öğrenmek için herhangi bir görgü tanığını sorgulamanız gerekir. Babasını ve ailesini bulanlar çok fazla mutluluk, sıcaklık, ilgi ve şefkat yaşarlar. Sen kendin, ilk elden deneyimledim, hayatta yeni bir aşamaya başla. Sık sık şöyle tepkiler geliyordu: Size kalbimizin derinliklerinden minnettarız!
Varlığının on yılında, web sitemize dünyanın dört bir yanından bir milyonun dörtte üçünden fazla kez erişildi. Etkilenen 1200’den fazla kişi bizimle iletişime geçti. Birçoğumuz annelerimizin, büyükanne ve büyükbabalarımızın veya diğer akrabalarımızın yanında büyüdük. Annelerimiz evlendi. Üvey babalarımız var. Bazılarımız güzel bir çocukluk geçirmedi.
Aileler onlara küçümseyici, aşağılayıcı bir şekilde davrandı. Diğerleri ise gelişimlerinde çok fazla sevgi ve şefkat, destek gördüler. Bu terimi Wikipedia’ya getirme girişimi, dezavantajın nedeni söylendiğinde aniden durduruldu. Almanlar, aileler, komşular, sınıf arkadaşları vs. Çünkü babalarımız artık bizi korumak için orada değildi.
Eskiden küçük Stalin’ler olarak görülüyorduk, şimdi Putin’iz
Çoğumuz konuyla boğuştuk. Kökenlerimin farkına vardığımda, onunla gelişigüzel bir şekilde ilgilendim ve bazen onunla flört ettim. Diğerleri utandı, diğerleri bundan gurur duydu. Geriye dönüp baktığımda, geçmişimin benim için daha yararlı olduğunu düşünüyorum. Vicdan sancılarını öğrendik. Bir hikaye, çok hassas bir üvey babanın çocuğa sanki kendi çocuğuymuş gibi baktığını anlatır.
Ölümünden yıllar sonra, öz babasını bulmaya çalışma düşüncesiyle hâlâ kendini suçlu hissediyordu. Ona ihanet gibi geldi. Başka bir kurban kendini suçlu hissetti. Alman kadınlardan çocuk sahibi olan babaların cezalandırıldığını duymuştu ve varlığının babasını hapsettiğini düşünmüştü.
İkinci Dünya Savaşı Arkadaşlığımı Nasıl Etkiledi?
Rusya’nın tüm Ukrayna’ya saldırdığı 24 Şubat 2022’den sonra bazılarımız için durum dramatik bir şekilde değişti. Geçmişte Sovyetler Birliği’ndeki insanların kökeni hiçbir rol oynamadıysa, daha önce birbiriyle tam bir uyum içinde yaşayan aile üyelerinin Ukrayna köklerinin aniden ortaya çıkması nedeniyle birbirinden ayrıldığı durumlar oldu. Artık Rusça konuşulmamalı, aile bireyleri, anne ve kardeşlerle artık iletişim kurulmamalıdır.
Ayrıca hakaretler, sözlü tacizler ve hatta şiddet tehditleri vardı. Popüler bir ifadeyle, eskiden küçük Stalinler olarak görülüyorduk, şimdi küçük Putinleriz. Babamızın ailesini bulmaya yardım eden işimizin durdurulması gerekeceğinden korkuyorduk. Konu bu değil. Daha fazla soruşturma var ve Rus arşivleri de her zamanki gibi bilgi konusunda yardımcı oluyor.
Etkilenenleri ve onların soyundan gelenleri aramalarına başlayabilecekleri ve nereden yardım alabilecekleri konusunda bilgilendirmenin tek yolu bu olduğundan tanıtım bizim için önemlidir.
Anatoly Rothe, çevrimiçi olarak www.russenkinder.de adresinde bulunabilen Russenkinder eV derneğinin başkanıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. Açık kaynak ile Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Bu gönderi, Creative Commons Lisansı (CC BY-NC-ND 4.0) altında lisanslanmıştır. Yazarın ve Berliner Zeitung’un adının belirtilmesi ve herhangi bir işlemenin hariç tutulması koşuluyla, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlarla serbestçe kullanılabilir.