YAKIMA, YIKAMA. —

Los Hernandez Tamales’te oturmak tanıdık geliyor. Bu ilginç Meksikalının dekoru tamalerya ve restoran Meksika’daki bir evi anımsatıyor. Hava sıcak – penceredeki küçük klima, insanlarla dolu küçük yapının içini soğutmaya çalışıyor. büyük siparişleri almak veya mevcut birkaç masadan birinde oturmak. Önümde nefis görünümlü bir tamales tabağı beliriyor ama birinin içinde kuşkonmaz var. Artık sınır bölgesinde değilim. Washington eyaletindeki Yakima Vadisi’ndeyim.

Son zamanlarda Yakima Vadisi, yerel grup Yahritza y su Esencia’nın etkileyici yükselişi nedeniyle ilgi gördü. Aynı adı taşıyan 16 yaşındaki şarkıcı-söz yazarı Yahritza Martínez’in önderlik ettiği aile grubu, yaklaşan bir turneyi tanıtmak için Mexico City’de bir röportaj yaparken sosyal medyada dalgalar yarattı. Mexico City’de kalışları sorulduğunda, Yahritza şehrin kargaşasını sevmediğini söyledi ve en çok ağabeyi Armando’nun Washington eyaletinin Meksika yemeklerini tercih ettiğinden söz ettiğini söyledi, “burada ona gerçekten bir baharat veriyorlar. baharatlı ve tadı güzel” dedi.

Meksikalı ebeveynlerin birinci nesil çocuğu olarak, büyüdükleri yerle gurur duymalarını anlattım ve tepkiler bana ömür boyu sürecek bir varlık duygusunu hatırlattı. “ni de aquí, ni de allá.” Ancak 1.200 mil uzaktaki Yakima’nın aksine, uluslararası bir köprüden arabayla 10 dakika uzaklıktaki El Paso’da büyümek biraz farklı hissettirdi. Martinez ailesi gibi ben de iş için Seattle’a taşındım ama henüz Yakima’ya varmamıştım. Seattle’daki Meksika yemekleri beni şüpheye düşürdü, ancak Snoqualmie Geçidi’nden ne bulabileceğime dair açık fikirli ve heyecanlı bir şekilde geçtim.

Aslen Coahuila’daki Piedras Negras’tan olan sahibi Felipe Hernandez, çiftlik işçiliği yapmak için 1957’de Wapato’ya taşındı. Liseyi bitirecek, askere gidecek ve Montgomery Ward kapanana kadar onarımda bir kariyere sahip olacaktı. 42 yaşında işsiz, birikimlerini alıp kız kardeşinden tamales pişirmeyi öğrendi ve 1990 yılında restoranı açtı. Zor geçen birkaç yılın ardından, sahibi olunan ve işletilen aile hakkında söylentiler yayıldı. tamalerya.

2018’de Los Hernandez Tamales, toplulukta temel bir malzeme olduğu ve yalnızca geleneksel bir Meksika tamalına hizmet ettiği için değil, aynı zamanda geleneksel olmayan yerel malzemeyi de dahil ettiği için prestijli bir James Beard America’s Classics ödülüne layık görüldü.. Kuşkonmaz ilkbahardan yaz başlarına kadar toplanır ve o zaman kuşkonmaz ve karabiber tamal da mevcuttur.

Tamal mükemmeldi. Biber krikosu ve salsadan hafif bir tekme ile mükemmel bir masa-doldurma oranı rajas con queso Teksas çevresinde bulduğunuz tamales.

Lokantada, müşteriler gelip giderken, büyük siparişler alırken veya beş küçük masadan birinde yemek tabakları yerken kapı nadiren kapanırdı.

Meksikalılar on yıllardır Yakima Vadisi’nde çalışmak için seyahat ediyorlar; En eski kayıtlar, Juan Salinas adında bir adamın 1907’de Wapato’ya geldiğini gösteriyor. destek programı binlerce işçiyi vadiye getirdi ve çoğu sonunda eve döndü.

Elma, şerbetçiotu, armut, soğan, tatlı kiraz ve saman dahil olmak üzere vadide üretilen mahsullerin çeşitliliği inanılmaz derecede uzundur. Teknolojideki gelişmelere rağmen, bu, almak, işlemek ve taşımak için tonlarca emek gerektirir.

En son nüfus sayımı verileri, Yakima İlçesinde 257.000 kişinin olduğunu tahmin ediyor ve %52,6’sı Hispanik veya Latin olarak bildiriliyor. Washington eyaletinin her yıl Meksika’dan getirdiği 30.000’e yakın geçici mevsimlik işçi bu sayıya dahil değil.

Kasabaya girerken, “Yakima, the Palm Springs of Washington” yazan bir tabela ile karşılanıyorsunuz. Bu vadi çölü, California kaçış-emeklilik kasabasındakilere çok benzeyen inişli çıkışlı tepelerle çevrilidir. Palmiye ağaçlarının ve golf sahalarının olmaması nedeniyle ikisini karıştırabilirsiniz. Açık bir günde tepelerin hemen üzerinde Rainier Dağı ve Adams Dağı’nın volkanik zirvelerini görebilirsiniz.

Yakima Nehri’nde sulamanın geliştirilmesinden sonra yerleşimciler, volkanik, kül açısından zengin toprağın inanılmaz derecede verimli olduğunu çabucak öğrendiler. Bu toprak sonunda Yakima Vadisi’ni ülkedeki en büyük tarım üreticilerinden biri yapacaktı.

Yakima’dan geçtiğinizde kimin nerede yaşadığı belli oluyor. Tepelerde, yerel tarihi meyve bahçelerinin ve tarlaların miras sahiplerinin konaklarını görüyorsunuz; daha yüksek zemin, orta yönetimin çiftlik evlerini ve evlerini vurgular; ve alçak zeminde ve varoşlarda, ağırlıklı olarak Latin topluluğunun daha küçük evlerini ve karavanlarını hızla görürsünüz.

Bu Cuma günü, Fiesta Foods’un dışındaki otobüsler, bakkaliye ve diğer ihtiyaçları satın alan geçici tarım işçilerini bekliyor. Eski okul otobüsleri, vadiyi çevreleyen çeşitli meyve bahçeleri ve tarlaların sahibi ve işletmecisidir. Sıralar inanılmaz derecede uzun çünkü maaş günü ve işçiler geçici barınaklarına geri dönmeden önce stok yapıyorlar.

1st Avenue’dan aşağı inerken, bir çamaşırhanenin önünde bir taco kamyonu görüyorum. Los Primos, Yakima’da birden fazla konuma sahiptir. sipariş verdim tripalar Ve buche taco, daha önce Washington eyaletinde hiç görmediğim gibi. bu tripalar güzel bir çiğnenebilirlik ile mükemmel derecede gevrekti ve buche harika bir tadı vardı; her ikisi de lezzetli baharatlı ve tart ile servis edildi. escabeche. sordum taquero, Miguel, son zamanlarda Meksika yemekleri hakkında Yaritza y su Esencia yorumları hakkında. Kayda başladığımda biraz çekindi ve şöyle dedi: “Está diificil porque son, gastronomileri farklı kılar. Mexicana gastronomisiyle mümkün olan bir mexicano’ya gitmek mümkün.”

Göçmen bir annenin oğlu olan yerel dövme sanatçısı José Contreras, yazlarını Yakima ve Michoacán arasında geçirdi.

“Yemeklerin oradakilerden daha iyi olduğunu söylemeyeceğim ama Meksika’da birlikte büyüdüğüm bazı tatlar var” diyor. ”Ama Meksika yemekleri de bölgeseldir. Meksika’nın farklı yerlerinden insanlar sürekli olarak yemeklerinin nasıl daha iyi olduğu konusunda tartışıyorlar.”

Yakima’daki birçok insanın Michoacán’dan olduğunu veya köklerinin orada olduğunu ekliyor. Yakima, 1999’dan beri Morelia in Michoacán ile iki uluslararası şehir arasında kültürel etkinliklere ev sahipliği yaparak kültürel anlayış sağlamak için bir kardeş şehir programında yer alıyor.

Otantik olarak Meksikalı olanın bekçiliği uzun süredir yapılıyor ve parametreler sürekli değişiyor. Yakima, ABD’deki herhangi bir yer kadar Meksikalı hissediyordu. Tepelerin ve çevredeki tarlaların güzelliği, lezzetli yemekler, gittiğiniz her yerde İspanyolca’nın sesi ve topluluktan gelen sevgi duygusu; Martinez çocuklarının memleketleriyle neden gurur duyduklarını ve çoğumuz gibi neden evlerinin yakınlığını arzuladıklarını anlayabiliyorum.

Meksikalı olmanın doğru ya da yanlış yolu yoktur. Deneyimlerimizin hiçbiri asla aynı olmayacak ve tüm bu ağırlığı birinin yemek tercihine yüklemek özellikle keyfi görünüyor. Bu ülkede zaten bize karşı çalışan pek çok insan varken kendi topluluğumuz içinde ötekileştirme anlamsız görünüyor. Meksikalı olmak, birlikte büyüdüğünüz ve birlikte geliştiğiniz kültürü kucaklamak ve onu başkalarına aktarmak anlamına geliyor ya da belki de pendejadalar diğer Meksikalılar senin hakkında konuşuyor.

Perez, Seattle merkezli, kültür, spor, müzik, yemek ve bunların kesişme biçimleri hakkında yazan serbest yazar. Daha önce Eater, Vice ve Remezcla için yazmıştı.