2021 ve 2022’de Highland Park’taki York Bulvarı’nın restoranların yoğun olduğu bir köşesinin yakınında düzenlenen Villa’s Tacos’un haftalık pop-up’larına her zaman heyecan verici bir yerçekimi çekimi yemek severleri cezbetti.

Hevesli kalabalığı nadiren bunaltıcı hissetti ve kuyruk durmadı. Geceleri, çadırlı standın etrafında dumanlı mavi bir hale asılı kalırdı. Izgaranın için için yanan mesquite’sinden fışkırdı ve kamp ateşi kokulu esintiler bana tam olarak sabır olmasa da en azından kaynaklarına ulaşma kararlılığı verdi.

Sahne, kesintisiz bir enerji güllesi olan Victor Villa’nın etrafında dönüyordu. Çizgili hırkalarla kaplı masalarla çevrili, o ve ekibi (çoğu aile veya arkadaş) verimli bir montaj sistemi geliştirdi: Bir veya iki nezarethane ızgarası, biri etleri doğradı, diğerleri mavi mısır lapasını diskler halinde yassılaştırdı veya üst üste malzemeler – ufalanmış chorizo , kıyılmış ranchera asada, doğranmış nopales ile karıştırılmış siyah fasulye – taze yapılmış, ipeksi sağlam tortillaların üzerine.

Villa sık sık kayan yazı queso tacos’una odaklandı – genellikle kıtaları andıran esmer, pürüzlü eşkenar dörtgen şekiller oluşturan peynirle kaynaşmış tortillalar; diğerlerinde peynir, dantelli kenarlara yapışan inceltilmiş gözleme hamuru gibi aktı. Her iki form da tuzlu gevrek lezzetle sonuçlandı.

Müşteriler ya yemeklerini götürdüler ya da mükemmel bir şekilde adlandırılan Block Party’de, barın ve dışında tezgahın kurulacağı etkinlik alanında takıldılar. İnsanlar nereye giderlerse gitsinler, önce çeşni istasyonunda sıraya girmeleri ve Villa’nın aile tariflerine göre yedi salsanın birine veya tümüne leke sürmeleri gerektiğini biliyorlardı.

Hiçbir şey, Los Angeles’ın sokak kenarındaki harika taco destinasyonlarındaki toplu açlık ve neşe telaşını tam olarak taklit edemez. Yine de Villa, mobil girişiminin ruhunu York’taki yerinden bir mil ötedeki bir alışveriş merkezinin köşe konumuna yönlendirmeyi büyük ölçüde başardı. Vitrini Şubat ayında açtı. Özellikle Dodgers şapkası renginde olan işareti arayın.

Küçük alan oturmaya uygun değildir. Sadece bir mutfağa, aguas freskleriyle dolu bir soğutucuya, arkada bir sipariş tezgahına ve sık sık kapıdan dışarı çıkan taco severlerin bir kütüğüne yer var. Hemen yemek yemek için, iki kaldırım piknik masasından birinde veya restoranın dışına bitişik küçük bir masada yer ayırın.

Soğan, kişniş ve guacamole ile tatlandırılmış tacolar; queso tacos; ve çift peynir halkalı mulitas: Villa, 2018’den itibaren büyükannesinin bahçesinde bir pop-up olarak geliştirdiği temelde üç öğeli menüye sadık kalıyor ve sonunda LA Taco’nun iki yıl üst üste yıllık Taco Madness yarışmasını kazanmasına yardımcı olan menü.

Et seçenekleri arasında, gevrek dana eti ve chorizo’nun tadına varıyorum ama mesquite dumanını en derinden emen zengin, haşlanmış tavuk budu özellikle hoşuma gidiyor. Villa, vegan seçenekleri konusunda düşünceli, tatmin edici doku kontrastlarına eğiliyor: bir tortilla üzerine sürülen ve kaktüs salatası veya ev kızartması gibi çıtır çıtır patateslerle serpiştirilmiş yarı saflaştırılmış siyah fasulye veya patlıcanlarla eşleşen çakıllı, ananasla tatlandırılmış soya chorizo.

Bu tacoların cömert doğası, salsalarla daha çok bir yaklaşımı davet ediyor. Çeşitliliğe baktığınızda – yeşil ve kırmızının tüm tonları, habanero ile eşleştirilmiş küp şeklinde mango pop dışında – “jiquilpan” etiketli olanı gözden kaçırmamanızı tavsiye ederim. Bu, Villa’nın babasının Michoacán’da öğrendiği, ızgara lezzetlerini yansıtan tütsülenmiş kırmızı biberle dolu bir tarif.

“Tacos estilo Los Angeles”, Villa’nın işi için benimsediği slogandır. Pop-up’ta kelimeler pankartlarda parladı; ilk taqueria’sında bir neon tabeladan parlıyorlar. LA tarzı, diyelim ki, Guerilla Tacos’ları kaliteli yemek geçmişinden yararlanan ve dolgular için hayal gücü, kişisel yaratıcılığına ve şehrin kültürel çoğulculuğuna eşit derecede dalmış olan Wes Avila’nın yaklaşımı değildir. Villa, Meksikalı göçmenlerin oğludur, ancak Güney Kaliforniya ortamında herhangi bir belirli bölgesel tarz arasında köprü kurmaya çalışmaz.

Villa’nın tarzı LA hayalperestini, go-getter’ı özetlemektedir. Onun queso taco’su – son katları cotija, dalgalı krema ve doldurulmuş guacamole ile büyük ve cömert – ustaca tasarlanmış bir kaos. Karizma üzerine inşa edilmiş bir taco. Kullanmak için pratik olarak iki el gerekir. Tamamen dahil olmaktan başka seçeneğiniz yok. Bir gün Los Angeles’ta birçok yerde tekrarlanabilir.

Şimdilik, Villa’nın Tacos’u hala tekil ve özel hissettiriyor. Tek şikayetim, bir zamanlar deneyimin böylesine görsel bir parçası olan yemek pişirmenin, yalnızca hızlı hareket eden aşçıların kafalarını görebileceğiniz uzun bir tezgahın arkasına gizlenmiş olmasıdır. Ama bu buluşma beklenmedik bir şekilde gerçekleşse bile keyfim azalmaz.