Ortalama bir TV izleyicisi, yüksek kaliteli şarap dünyası hakkında pek bir şey bilmiyor olabilir, ancak yeni dizi “Drops of God”ın yaratıcıları, yalnızca sekiz bölümle bunu değiştirmeyi umuyor.

Japonya, Fransa ve İtalya’da çekilen ve şu anda Apple TV+’ta yayınlanan sınırlı dizi, aşk, travma ve gizem sahneleri arasında şarap endüstrisi bilgilerini (şarabın nasıl içileceğini, koklanacağını ve şarabın nasıl tanımlanacağını) ifşa eden aile entrikalarıyla gizlenmiş üç dilli bir dramadır. ve gerilim. İki başrol oyuncusu, yaklaşık 150 milyon dolar değerinde bir şarap koleksiyonunu içeren bir miras için şifreli zorlukları tamamlamalıdır.

Şov, kabaca Yuko ve Shin Kibayashi kardeşler tarafından (Tadashi Agi takma adı altında yayınlanan) orijinal en çok satan manga serisine dayanıyor ve on yıl boyunca yayınlanan 40’tan fazla cilt aracılığıyla dünyanın dört bir yanındaki okuyuculara kapsamlı bir şarap eğitimi sağladı. Çok daha kısa sürede ve ayrı bir ortamla, TV dizisi ekibinin bunu karakterlerle yalnızca bir sezonu olan izleyiciler için yoğunlaştırması ve aynı zamanda milyonlarca manga hayranına hitap etmesi gerekiyordu.

Dizinin yaratıcısı Quoc Dang Tran (“Ajansımı Arayın”, “Marianne”, “Parallel”) “Gösteriyi izleyecek üç insan kategorisi var” dedi. “Şarap hakkında pek bilgisi olmayan ama merakı olan insanlar; mangayı seven insanlar; ve uzmanlar, oenofiller – ve son iki kategori tapınağın koruyucularıdır.

Manganın hayranları sadece her bölüm için değil, şarapları için de açgözlüydü; ciltler raflardan uçtukça – şu anda 3,5 milyondan fazla kopya satıldı – seride bahsedilen şişeler de öyle yaptı ve belirli mahsuller için bulunabilirliği ve perakende fiyatlandırmasını büyük ölçüde değiştirdi. Popülaritesi kısmen yaklaşılabilirliğine atfedilebilir: “Drops of God” dünyaya yeni bir pencere ve şarap sözlüğü sağladı. Dang Tran, yeni dizisinde yalnızca bu erişilebilirliği çoğaltmayı değil, aynı zamanda yeni karakter gelişimiyle daha da ilerletmeyi umuyordu.

Unvanlar, sülfitler, buketler, alanlar, tanenler, şaraplar, müzakereciler, havalandırmalar – şarabın temel kelime dağarcığı bile gelişigüzel meraklılar için göz korkutucu olabilir. Manga milyonlarca okuyucunun eğitimine yardımcı olurken ve endüstrinin bazı önyargılarını ortadan kaldırırken, Dang Tran çoğu izleyicinin başlangıçta olay örgüsüne ve yarışmaya daha fazla ilgi duyacağını fark etti. “Bir adaptasyon mayının içinde yürümektir, orası kesin,” dedi. “Biliyorum ki.”

Dizisinde drama, dünyanın en üretken şarap otoritelerinden birinin bıraktığı miras etrafında gelişiyor. Görüşmediği kızı Camille Léger (Fleur Geffrier), Japonya’da bir ev ve dünyanın en kapsamlı şarap koleksiyonlarından biri için şarap devinin koruyucusu Issei Tomine (Tomohisa Yamashita) ile rekabet etmelidir. Camille Léger – dizide bir Fransız kadın, ancak mangada bir Japon erkek – kısmen yoğun çocukluk koku hafızası ve artık rahmetli babası Alexandre Léger ile eğitiminin neden olduğu şaraba karşı bazen şiddetli nefretinin üstesinden gelmesi gereken bir acemidir. , Issei Tomine ise yıllarca süren çalışmanın açık avantajıyla metodik, ansiklopedik, kurnaz ve korkusuz olduğunu kanıtlıyor.

Ancak Camille’in yeteneği doğuştan gelir ve dizi onun şaraba dalmasını takip ederken ve her iki kahraman da yudumlarken, döndürürken ve tükürürken, izleyiciler onlarla birlikte öğrenir: şarabın tadı nasıl alınır, nasıl yapılır, özünde ne vardır. Bölüm 2’de, Camille bir yetişkin olarak eğitimine başlarken muhtemelen şarap tekniği açısından en ağır olanıdır, izleyiciler rengi daha iyi incelemek için peçete veya masa örtüsü gibi beyaz bir yüzey üzerine bir kadeh şarap koymayı öğrenirler. bir şarabın yaşını belirleyin veya aromasının ne kadar hassas veya cesur olduğunu belirtin. Koklamayı öğrenirken şarabın nefes almasına izin verin ve ardından yeni aromaların onu şaşırtması için tekrar koklayın, izleyiciler de öyle. Léger’in meydan okumalarından biri sayesinde, oksidasyon ile trüf mantarı gibi yeni aromaların ortaya çıkabileceği ortaya çıktı.

Dang Tran, Kibayashis’in mangasını hayata geçirmek için çok daha fazlasına ihtiyacı olsa da, üretime sadece Fransız olarak biraz şarap bilgisinin avantajıyla başladı. “’Tamam, eğer ben Camille isem ve o şarap hakkında hiçbir şey bilmiyorsa, nereden başlardım?’ diye düşündüm” dedi. “Benim yolculuğum onun yolculuğu, ya da onun yolculuğu benim yolculuğum. Çok zahmetliydi ama bu işin güzelliği de bu.” Ophélie Neiman’ın popüler resimli referans kitabı “Le Vin C’est Pas Sorcier” ve Isabelle Jeuge-Maynart’ın kapsamlı “Le Grand Larousse du Vin” kitabı da dahil olmak üzere Amerikalı ve Fransız yazarların ciltlerini okumaya başladı. Temel bilgileri bir yıldan diğerine bir yıl kadar değişebilen geniş bir kitleye hitap edeceğini biliyordu.

Düzinelerce cilt metni bir mini diziye sığdırmak için Dang Tran, mangada tanımlanması gereken 12 şarabı yalnızca üçe indirmek zorunda kaldı. “Manganın yalnızca bir cildini okuduysanız, yine de ne kadar yoğun ve didaktik olduğunu bilirsiniz – bu, manga için iki harika niteliktir, ancak bir TV şovu için o kadar fazla değildir” dedi.

Dang Tran zorlukları tasarladı, ardından aromalar veya arka plan hikayeleri gibi özellikleri örnekleyen şarapları uygun buldu. Senaryo için bu şarapları, küresel bir samanlıkta şarap seven iğneleri bulmak için dizinin danışman sommelier’i Sébastien Pradal’a döndü.

Yaklaşık 30 yıllık yiyecek ve şarap deneyimi olan sommelier, oyuncular için sadece bir deneme tahtası değil, aynı zamanda bir tadım koçu ve gerçek hayattaki şarap tüccarlarıyla bir prodüksiyon bağlantısı haline geldi. Gösterinin ötesinde, uzun süredir devam eden şarap üreticisi Olivier Julien ile ortak olduğu Güney Fransa’daki üzüm bağlarının yanı sıra La Petite Régalade restoranına da sahip. Paris’in merkezindeki restoranında hem Geffrier hem de Yamashita için eğitimler verdi, esas olarak Fransa’da Geffrier ile çalışırken Yamashita Tokyo’da başka bir uzmanla eğitim aldı. Pradal, şarabın tadına nasıl bakılacağına, şarabın nasıl koklanacağına, bunu yaptığınızda nasıl bir profesyonel gibi görüneceğinize ve önce burundan sonra ağızdan ipuçlarını nasıl belirleyeceğinize odaklandı.

Şef babası aracılığıyla restoran endüstrisine aşina olarak büyüyen Geffrier için eğitim biraz daha kolaydı. Onun bilgisi bir acemiydi ama şimdi, Pradal şaka yapıyor, birkaç yıl içinde ondan daha iyi olacak. Aynı şeyin Yamashita için de söylenebileceğini söyledi; İlk tanıştıklarında sommelier, oyuncunun dizideki karakterine ne kadar benzediğini – doğrudan, kontrollü, gözlemci – görünce şaşırdı, ancak aylar sonra tekrar karşılaştıklarında, şarap bilgisi Pradal’ın söylediği noktaya kadar gelişti. teninde Issei Tomine karakteriyle oturuyordu.

Pradal ayrıca her iki karakter için de dönen bir stil geliştirmeye yardımcı oldu: Issei bir robot gibi soğuk ve metodik, Camille daha sert ve enerji dolu, başlangıçta daha acemi ve daha az kontrollü, ancak karakterler gibi biçimleri de gelişiyor. Seçtiği şarapları veya dizide konuşulma şeklini etkilememek için önce mangayı okumak istemedi. İş şarapları seçmeye gelince, tabii ki en sevdiği şaraplardan bazılarına gizlice girdi: Serinin gelişme aşamalarında, daha uluslararası bir şov haline geldikçe, Pradal, Tokyo, Avustralya, Amerika ve diğer ülkelerden çekerek Fransa’nın çok ötesine geçmeye başladı. . Aroma ve tadı tanımlamak için kişisel olarak kullandığı dilin bir kısmı, karakterler için diyalog olarak yaralandı.

Laf kalabalığı, jestlerdeki rahatlık ve şarap endüstrisinin iç işleyişini kurmak Pradal için inandırıcı bir dünya inşa etmek için çok önemliyken, sommelier için en önemlisi şişelerin arkasındaki insanları aktarmaktı: şarap tüccarları, çiftçiler, umursayan aileler. sarmaşıklar için, bazen birden çok nesil için.

“Aslında şarabın nasıl yapıldığını, şarabı yapan insanları göstermek istedim – bu tarımdır” dedi. “Bu gerçek bir iş, gerçek dünya.”

Bölüm 6, karakterlerinden birkaçını İtalya’ya götürür ve ikinci meydan okuma sırasında bir resimde görülen ipuçlarını arar; burada bir baba-kız operasyonunda olay örgüsüne biyodinamik şarap tanıtılıyor; bu, hem Dang Tran hem de Pradal için daha küçük, aile tarafından işletilen işletmelerin ve sahadaki daha eski dünya uygulamalarının önemini vurgulamak için önemli bir not.

Hem şovun karakterleri hem de ekibi tarafından sıklıkla tekrarlandığı gibi, şarap hikayeler, miras ve hafıza yaratır – ve tek başına bir aylık maaşa mal olan bir şişe, paylaşılarak kurulan bağlar olmadan çok daha az değerlidir.

“Bu şarap dünyasını keşfettiğinizde, bunun ne kadar gelenekle ilgili olduğunu anlıyorsunuz: İyi değerlerle, gökyüzüyle, yeryüzüyle ve insanlarla ilgili. Her şey doğa ile ilgili, gerçekten. Yani 20.000 $’lık şişe şaraptan bahsedebiliriz, ama mesele bununla ilgili değil,” diyen Dang Tran, “Günün sonunda, her şey şenliği paylaşmakla ilgili. Dünyanın en pahalı şarabını alıp kendi oturma odanızda içmenin bir anlamı yok.”